راجیو گاندی

راجیو گاندی در ۲۰ اوت ۱۹۴۴ در شهر بمبئی چشم به جهان گشود. راجیو که پسر بزرگ ایندیرا گاندی و فیروز گاندی بود، به عنوان نهمین نخست‌وزیر هند بعد از مرگ مادرش در ۳۱ اکتبر ۱۹۸۴ تا زمان شکست اش در انتخابات عمومی در۲ دسامبر ۱۹۸۹ بود. همچنین او لقب جوانترین نخست‌وزیر هند (به خاطر نخست‌وزیر شدن در سن ۴۰ سالگی) را داراست.

راجیو گاندی پیش از ورود به عرصهٔ سیاست یک خلبان حرفه‌ای در خطوط هوایی هند بود. هنگام تحصیل در دانشگاه کمبریج با سونیا گاندی که ایتالیایی بود آشنا شد که بعدها این آشنایی منجر به ازدواج راجیو با سونیا شد.

او تا زمان نخست‌وزیر شدن مادرش و تعقیب مرگ برادر جوانش سانجی گاندی تا سال ۱۹۸۰ از سیاست دور بود. بعد از ترور مادرش در سال ۱۹۸۴ حزب کنگره ملی هند او را به عنوان نخست‌وزیری منصوب کرد. کنگره در دسامبر همان سال، توانست به رهبری راجیو گاندی با کسب ۴۱۱ کرسی از ۵۴۲ کرسی مجلس نمایندگان هند به پیروزی بزرگی دست یابد. با وجود تعهد راجیو گاندی برای مبارزه با فساد در مدیریت‌های دولتی، دیری نپایید که حزب کنگره نیز با فساد مالی آلوده شد و در انتخابات سال ۱۹۸۹ شکست بزرگی را متحمل شد و بدین ترتیب راجیو گاندی از مقام نخست‌وزیری استعفا داد.

گاندی در سال ۱۹۹۱ دوباره مأمور به تشکیل کابینه شد، ولی در عملیات انتحاری سنمجی راجاراتنام یکی از اعضای ببرهای تامیل کشته شد. پس از مرگ او، همسرش، سونیا گاندی رهبری کنگره را در سال ۱۹۹۸ برعهده گرفت و در نتیجه در سال ۲۰۰۴ کنگره دوباره موفق به کسب آرا شد. فرزند او پریانکا گاندی در حال حاضر دبیرکل کنگره ملی هند می‌باشد. فرزند دیگر وی راهول گاندی ،رئیس کنگره است.

راجیو گاندی پس از مرگش، برندهٔ باارزش‌ترین نشان ملی هندوستان یعنی بهارات راتنا شد که شخصیت‌های ممتازی مانند ایندیرا گاندی موفق به کسب آن شده بودند.

• راجیو گاندی در ویکی‌پدیای انگلیسی