راجر سیوری
راجِر مِروین سِیوُری، (به انگلیسی: Roger Mervyn Savory)؛ (۲۷ ژانویهٔ ۱۹۲۵–۱۷ فوریه ۲۰۲۲) پروفسور بازنشستهٔ دانشگاه تورنتو بود. و زمینهٔ کاریِ وی بیشتر ایرانشناسی، بهویژه تاریخ دوران صفویه است و کتابهایی در این زمینه نوشتهاست.
راجرز سیوری | |
---|---|
نام در زمان تولد | راجِر مِروین سِیوُری |
زادهٔ | ۲۷ ژانویهٔ ۱۹۲۵ پیتربورو، انگلستان |
درگذشت | ۱۷ فوریه ۲۰۲۲ اتاوا، کانادا |
حیطه | استاد دانشگاه تورنتو در زمینه تاریخ، ایرانشناسی، شرقشناسی |
ایدههای چشمگیر | کتاب ایران عصر صفوی |
زندگی
راجِر سِیوُری در ۲۷ ژانویهٔ ۱۹۲۵ در پیتربورو، انگلستان) زاده شد و در ۹۷ سالگی در اتاوای کانادا درگذشت.
آموزش
راجرز سیوری در مدرسه سلطنتی شهر پیتربورو تحصیل کرد. در سال ۱۹۴۳ با بورس تحصیلی اداره جنگ و وزارت اطلاعات، دوره فشرده زبان فارسی را در مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی (سوآس) در دانشگاه لندن گذرانید. در سال ۱۹۴۷ به مطالعات عربی و فارسی در کوئینز کالج در دانشگاه آکسفورد روی آورد. در سال ۱۹۵۰ لیسانس خود را در مطالعات شرقی دریافت کرد. پس از ۱۰ سال تدریس و مطالعه به عنوان آموزشیار زبان فارسی در دانشگاه لندن (سوآس)، در سال ۱۹۵۸ دوره دکتری را تمام کرد.
ایران
در سال ۱۹۴۴ به عنوان مأمور اطلاعاتی مشغول به کار شد. در سال ۱۹۴۵ به ایران آمد و تا سال ۱۹۴۷ در پستهای مختلف نظامی و دیپلماتیک و سپس تا سال ۱۹۴۹ با درجه ستوانی جزو افسران ذخیره معمولی بود.
کانادا
در سال ۱۹۶۰ به عنوان استاد مدعو راهی دپارتمان مطالعات شرقی دانشگاه تورنتو در کانادا شد. در سال ۱۹۶۱ با پذیرش دریافت پیشنهاد شغل دائمی در دپارتمان تازه تأسیس مطالعات اسلامی این دانشگاه برای همیشه در کانادا ماندگار شد. او نقش مهمی در پیشبرد این دپارتمان و بهطور خاص گسترش مطالعات ایرانی در آن داشت. در سال ۱۹۸۷ پس از بازنشستگی در دانشگاه تورنتو به عنوان استاد ممتاز همکار در ترینتی کالج به کار خود ادامه داد. او با ترجمه تاریخ عالم آرای عباسی (اسکندربیک منشی) به زبان انگلیسی و تألیف کتاب ایران عصر صفوی که ترجمه آن بیش از ۲۰ بار در ایران به چاپ رسیدهاست و چاپ چندین مقاله دیگر دربارهٔ این دوره از تاریخ ایران به عنوان متخصص برجسته این دوره از تاریخ ایران شهرت یافت.
شغل
راجرز سیوری در سالهای ۱۹۴۷–۱۹۴۳ نخست در خدمت ارتش و سپس بهعنوان کارمند وزارت خارجهٔ بریتانیا در ایران اقامت داشت. پس از مراجعت به انگلستان، در سال ۱۹۵۰ در رشتهٔ شرقشناسی از دانشگاه آکسفورد لیسانس گرفت و در سالهای ۱۹۶۰–۱۹۵۰ به تدریس زبان فارسی در «مرکز مطالعات شرقی و آفریقایی» دانشگاه لندن اشتغال داشت.
در سال ۱۹۵۸ از همان دانشگاه در رشتهٔ ایرانشناسی درجهٔ دکتری گرفت و از آن پس نیز بهعنوان استاد مطالعات اسلامی و خاور نزدیک به تدریس و پژوهش در مراکز آموزشیِ مختلف پرداختهاست. سِیوُری، از سال ۱۹۷۶، عهدهدار کرسی امور خاورمیانه و اسلامی در کالج تورنتوی کانادا بود و کتاب حاضر حاصل همین دوران است.
نویسندگی
راجرز سیوری جزو نویسندگان تاریخ اسلام کمبریج و تاریخ ایران کمبریج بودهاست
سیوری نوشتههایی نیز در باب تاریخ صفویان نگاسته است که بازخوردهای متفاوتی را در میان تاریخ نگاران ایرانی برانگیخته است
در سالهای اخیر بررسیها و نقدهای مختلفی بر آثار وی صورت گرفته و اطلاعات و نظرات او از تاریخ صفویان را یکسویه و متأثر از منابع رسمی صفویان و توأم با اغراق، تحسین، و تمجید یافتهاند.[۱]
از جمله آثار سِیوُری میتوان به «مقالات متعدد در دائرةالمعارف اسلام»، همکاری در تألیف کتاب ایران بعد از اسلام، مروری بر تاریخ، فرهنگ و زبان آن (۱۹۶۴)، ویرایش کتاب مقدمهای بر تمدن اسلامی (۱۹۷۶)، و ترجمهٔ کتاب تاریخ عالمآرای عباسی، اثر اسکندر بیگ منشی (۲ جلد، ۱۹۷۸) اشاره کرد.
کتابشناسی
کتاب
۱. Savory, R. M. & Wickens, G. M. (1964) Persia in Islamic Times: a Practical Bibliography of its History, Culture and Language, W. J. Watson (ed.), Montreal: Institute of Islamic Studies, McGill University.
۲. Savory, R. M. (ed.) (1976) Introduction to Islamic Civilisation, New York: Cambridge University Press.
- Reprint. (1980) “Students’ edition,” New Delhi: Vikas.
۳. Eskandar Beg Monshi (1978) The History of Shaah ‘Abbās the Great (Tārīkh-e ‘Ālamārā-ye ‘Abbāsī), 2 vols. , R.M. Savory (trans.), Persian Heritage Series no. 28, Boulder: Westview Press.
۴. Savory, R. M. (1980) Iran Under the Safavids, Cambridge: Cambridge University Press.
۴a. (۱۹۸۴) Īrān-e ‘Asr-e Ṣafavī, trans. A. Ṣabā, Tehran.
۴b. (۱۹۹۳) Īrān-e ‘Asr-e Ṣafavī, trans. K. ‘Azīzī, Tehran.
۵. Savory, R. M. (1980) The Persian Gulf States: a General Survey, C.E. Bosworth, R.M. Burrel, K.M. Mclachlan & R.M. Savory (eds.), general ed. A.J. Coltrell, Baltimore and London: Johns Hopkins University Press.
۶. Savory, R. M. & Agius, D. A. (eds.) (1984) Logos Islamikos: Studia Islamica in Honorem Georgii Michaelis Wickens, Papers in Mediaeval Studies no. 6, Toronto: Pontifical Institute of Mediaeval Studies.
۷. Savory, R. M. (1987) Studies on the History of Safavid Iraan, London: Variorum Reprints.
مقاله
۱. Savory, R. M. (1960) ‘Persia since the Constitution’, University of Toronto Quarterly, vol. 24, no.2, pp. 243–261.
۲. Savory, R. M. (1960) ‘The principal offices of the Ṣafawid state during the reign of Ismā‘īl I (907-30/1501-24)’, BSOAS, vol. 23, pt. 1, pp. 91–105.
۳. Savory, R. M. (1961) ‘The principal offices of the Ṣafawid state during the reign of Ṭahmāsp I (930-84/1524-76)’, BSOAS, vol. 24, pt. 1, pp. 65–85.
۴. Savory, R. M. (1962) ‘Communication [Intention to translate the Futuvvat-nāma of Ḥusayn Vā‘ẓ Kāshifī]’, ISL, vol. 38, no. 1-2, pp. 161–165.
۵. Savory, R. M. (1963) ‘A secretarial career under Shah Tahmasp I (1524-76)’, Islamic Studies: Journal of the Central Institute of Islamic Research, Karachi, vol. 2, no. 3, pp. 343–352.
۶. Savory, R. M. (1964) ‘Some notes on the provincial administration of the early Ṣafawid empire’, BSOAS, vol. 27, pt. 1, pp. 114–129.
۷. Savory, R. M. (1964) ‘The struggle for supremacy in Persia after the death of Timur’, ISL, vol. 40, no. 1, pp. 35–65.
۸. Savory, R. M. (1964) ‘The significance of the political murder of Mirza Salman’, Islamic Studies: Journal of the Central Institute of Islamic Research, Karachi, vol. 3, no. 2, pp. 181–191.
۹. Savory, R. M. (1965) ‘The consolidation of Ṣafawid power in Persia’, ISL, vol. 41, pp. 71–94.
۱۰. Savory, R. M. (1965) ‘The office of Khalīfat al-Khulafā under the Ṣafawids’, JAOS, vol. 85, no. 4, pp. 497–502.
۱۱. Savory, R. M. (1967) ‘The Sherley myth’, Iran: Journal of the British Institute of Persian Studies, vol. 5, pp. 73–81.
۱۲. Savory, R. M. (1968) ‘Notes on the Ṣafavid state’, Iranian Studies: Bulletin of The Society for Iranian Cultural and Social Studies, vol. 1, no. 3, pp.96–103.
۱۳. Savory, R. M. (1971) ‘The emergence of the modern Persian state under the Ṣafavids’, Īrān-Shināsī: Journal of Iranian Studies, Faculty of Letters and Humanities, Tehran University, vol. 2, no. 2, pp. 1–44.
۱۴. Savory, R. M. (1972) ‘British and French diplomacy in Persia, 1800-1810’, Iran, vol. 10, pp. 31–44.
۱۵. Savory, R. M. (1972) ‘The principle of homeostasis considered in relation to political events in Iran in the 1960s’, International Journal of Middle East Studies, vol. 3, pp. 282–302.
۱۶. Savory, R. M. (1975) ‘The Qizilbāsh: education and the arts’, Turcica, vol. 6, pp. 168–176.
۱۷. Savory, R. M. (1976) ‘Some reflections on totalitarian tendencies in the Ṣafavid state’, ISL, vol. 53, no. 2, pp. 226–241.
۱۸. Savory, R. M. (1979) ‘Turmoil in Iran’, MEF, vol. 1, no. 6, pp. 8–12.
۱۹. Savory, R. M. (1979) ‘The problem of sovereignty in an Ithna Ashari (“Twelver”) Shi‘i state’, MER, vol. 11, no. 4, 1979, pp. 5–11. Reprinted in (1981) Religion and Politics in the Middle East, Westview special studies on the Middle East, M. Curtis (ed.), Boulder: Westview Press.
۲۰. Savory, R. M. (1980) ‘Very dull and arduous reading: a reappraisal of the history of Shah ‘Abbas the Great by Iskandar Beg Munshi’, Hamdard Islamicus: Quarterly Journal of the Hamdard National Foundation, Pakistan, vol. 3, no. 1, pp. 19–37.
۲۱. Savory, R. M. (1986) ‘The geo-political impact of the Islamic revolution in Iran on the Persian Gulf region’, MEF, vol. 8, no. 5, pp. 15–23.
۲۲. Savory, R. M. (1986) ‘The added touch: Ithna ‘Ashari Shi‘ism and the foreign policy of Iran’, IJ, vol. 41, no. 2, pp. 402–423.
۲۳. Savory, R. M. (1995) ‘The office of Sipahsālār (Commander-in-Chief) in the Safavid state’, Proceedings of the Second European Conference of Iranian Studies. Rome, pp. 597–615.
۲۴. Savory, R. M. (2004) ‘Relations between the Safavid state and its non-Muslim minorities’, Islam and Christian-Muslim Relations, vol. 14, no. 4, pp. 435–458.
پانویس
- ↑ Cambridge History of Islam, vol. 1 , p. v , First published: 1970 , Cambridge University Press
- ↑ سِیوُری، ایران عصر صفوی، دربارهٔ نویسنده، ص ۱۱.
- ↑ Savory, R. M
منابع
- راجر سیوری، ۱۳۷۲: ایران عصر صفوی، ترجمه کامبیز عزیزی، تهران: مرکز، ۲۹۲ صفحه.