دیوید لوئیس (فیلسوف)
دیوید لوئیس (به انگلیسی: David Lewis) (زادهٔ ۱۹۴۱ ـ درگذشت ۲۰۰۱) از بزرگ‌ترین فیلسوفان تحلیلی نیمه دوم قرن بیستم بود.
| دیوید لوئیس (فیلسوف) | |
|---|---|
| زادهٔ | September 28, 1941 اوبرلین، اوهایو، اوهایو |
| درگذشت | October 14, 2001 (aged 60) پرینستون، نیوجرسی، نیوجرسی |
| محل تحصیل | کالج سوارثمور دانشگاه آکسفورد دانشگاه هاروارد |
| دوره | 20th-century philosophy |
| حیطه | فلسفه غربی |
| مکتب | فلسفه تحلیلی |
علایق اصلی | منطق • زبان • متافیزیک معرفت‌شناسی • فلسفه اخلاق |
ایده‌های چشمگیر | Possible worlds • Modal realism • Principal principle • دیوید هیوم فرارویدادگی • Lewis's Generalization |
تأثیرگرفته از
| |
تأثیرگذار بر | |
زندگی‌نامه
او در سال ۱۹۶۷ در دانشگاه هاروارد شاگرد کواین بود و در همین‌جا بود که برای نخستین بار با جان اسمارت (فیلسوف استرالیایی و از بنیانگذاران نظریه این همانی) ملاقات کرد و با استرالیا مرتبط شد.
اندیشه
او با نظریه واقع گرایی موجهه (modal realism) معروف است اما در فلسفه زبان، فلسفه ذهن، متافیزیک، معرفت‌شناسی و منطق فلسفی هم تأثیر بسزایی داشته‌است.
یکی از معروف‌ترین و بحث انگیزترین نظریات او این است که تعداد نامحدودی از «جهان‌های ممکن» انضمامی و از لحاظ علّی مستقلی وجود دارند که جهان ما تنها یکی از آنها است.
او در فلسفه ذهن، استدلالی برای این همانی ذهن و مغز مطرح کرد که بر اصل صرفه‌جویی (تیغ اوکام) مبتنی نیست، بلکه بر پایه «تعدی این همانی» (قیاس مساوات) استوار است.
او همچنین با صورت دادن آزمون فکری «درد دیوانه و درد مریخی» اشکالی را بر فیزیکالیسم مطرح می‌کند و با تقریر خودش از نظریه این همانی سعی می‌کند به این اشکال پاسخ دهد.