دیجیتال ریسرچ

دیجیتال ریسرچ (انگلیسی: Digital Research) شرکت نرم‌افزار آمریکایی است که در سال ۱۹۹۱ تأسیس شد.

در سال ۱۹۷۲ ، گری کیلدال ، مربی مدرسه کارشناسی ارشد نیروی دریایی در مونتری کالیفرنیا ، در شرکت اینتل شروع به کار کرد. تا سال ۱۹۷۴ ، گری کیلدال ، Control Program/Monitor یا CP/M ، اولین سیستم عامل دیسک برای میکرو کامپیوترها را توسعه داد. در همان سال ، وی به عنوان محققِ دیجیتال کهکشانی وارد عمل شد و همسرش بخش تجاری این عملیات را بر عهده داشت. این شرکت به زودی فعالیت خود را با نام کوتاه Digital Research آغاز کرد. سیستم عامل های این شرکت که با CP/M برای میکرو رایانه های 8080/Z80 شروع می شود ، استاندارد زمان خود بودند و مورد استفاده قرار می گرفتند. مجموعه محصولات Digital Research شاملCP/M های ۸ بیتی اصلی و شاخه های مختلف آن مانند MP/M (1979) ، نسخه چند کاره CP/M بودند.اولین سیستم 16 بیتی CP/M-86 ( ۱۹۸۱ ، سازگار با رایانه آی بی اِم (IBM) در اوایل ۱۹۸۲ ) به حساب می آمد ، که به عنوان رقیب مستقیم MS-DOS شناخته می شد. در پی آن MP/M-8 (۱۹۸۲) و Concurrent CP/M (۱۹۸۲) چند کاره پدید آمدند ؛ نسخه تک کاربره ای که دارای کنسول های مجازی بود و می توانست برنامه ها را همزمان اجرا کند. در ماه مه ۱۹۸۳ تحقیقات دیجیتال اعلام کرد که نسخه PC DOS تمام زبانها و ابزارهای خود را ارائه می دهد. با وجود ۴۵ میلیون دلار فروش در ۱۹۸۳ ، دیجیتال ریسرچ چهارمین شرکت نرم افزاری میکرو کامپیوتر جهان بود.

کمی بعد با پذیرفتن اینکه بازار نرم افزار 8088 را از دست داده است، امیدوار بود با Intel 80286 و Motorola 68000 موفقیتی دوباره کسب کند. تا سال ۱۹۸۴ این شرکت با شرکت AT&T برای توسعه نرم افزاری برای Unix System V و فروش محصولات خود و شخص ثالث در فروشگاه های خرده فروشی همکاری می کرد. با این وجود ، جری پورنل در اواخر همان سال هشدار داد که "به نظر می رسد بسیاری از افراد متخصص و خبره تحقیقات دیجیتال را ترک کرده یا در حال ترک هستند ."

شبیه سازی MS-DOS API (از سال ۱۹۸۳) به تدریج پشتیبانی بیشتری از برنامه های DOS و سیستم فایل FAT اضافه کرد. این نسخه ها Concurrent DOS (۱۹۸۴) نام گرفتند و Concurrent PC DOS (۱۹۸۴) نسخه ای بود که برای اجرا بر روی رایانه های شخصی سازگار با IBM سازگار بود . در سال ۱۹۸۵ ، بلافاصله پس از معرفی IBM PC/AT مبتنی بر 80286 ، تحقیقات دیجیتال یک سیستم زمان واقعی را معرفی کرد که در ابتدا Concurrent DOS 286 نام داشت و بعداً به FlexOS مدولار (۱۹۸۶) تبدیل شد. این امر از قابلیت آدرس دهی بیشتر حافظه CPU جدید برای ایجاد یک محیط انعطاف پذیر چند کاره استفاده می کرد . یک مجموعه کوچک اما قدرتمند از API های سیستم وجود داشت که هر کدام دارای یک نوع همزمان و غیرهمزمان بودند و همه منابع نامگذاری شده را می توان با تنظیم متغیرهای محیط تغییر داد. این سیستم قرار بود از مزایای پایدار در محل فروش برخوردار شود.