دکسکلرفنیرامین
دکسکلرفنیرامین (به انگلیسی: Dexchlorpheniramine)
| دادههای بالینی | |
|---|---|
| نامهای تجاری | Chlor-trimeton |
| AHFS/Drugs.com | monograph |
| مدلاین پلاس | a682543 |
| روش مصرف دارو | Oral |
| کد ATC | |
| شناسهها | |
| |
| شمارهٔ CAS | |
| پابکم CID | |
| دراگبنک | |
| کماسپایدر | |
| UNII | |
| KEGG | |
| ChEBI | |
| ChEMBL | |
| CompTox Dashboard (EPA) | |
| ECHA InfoCard | 100.042.779 |
| دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
| فرمول شیمیایی | C16H19ClN2 |
| جرم مولی | 274.788 g/mol g·mol |
| مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
| (verify) | |
رده درمانی: آنتیهیستامینها .
موارد مصرف
کاربرد اصلی این دارو مهار علائم هیستامینرژیک (مانند آبریزش بینی و...) در سرماخوردگی، حساسیت و کهیر است . در ترکیب برخی از داروهای سرماخوردگی نیز استفاده شده است.
عملکرد
دکسکلرفنیرامین از گروه آلکیل آمینها و ایزومر راست گردان کلرفنیرامین است؛ مانند سایر آنتی هیستامینها خواص آنتاگونیست گیرنده H۱ هیستامین و خواص آنتی کولینرژیکی دارد.
عوارض جانبی
عوارض هیستامینرژیک مانند گیجی و خواب آلودگی و عوارض آنتی کولینرژیک مانند خشکی دهان.
جستارهای وابسته
منابع
- فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷