دوناتیسم

دوناتیست (به انگلیسی: Donatism) پیروان دوناتس (Donatus Magnus) که در سال ۳۱۴ (میلادی) با انتشار اعتقادات او در زمینه باطل بودن درجات اسقفان مسیحی، دنیای مسیحیت را به تفرقه کشاندند که موجب تشکیل کنگره آرل توسط کنستانتین کبیر گردید. دوناتیست پیروان نهضتی مسیحی در شمال آفریقا که در اوایل قرن ۴ میلادی آغاز شد و به مدت یک قرن ادامه یافت. دوناتس رهبر این فرقه بود. شورای دینی آرل در سال ۳۱۴ این فرقه را محکوم کرد و دوناتیست‌ها گرفتار آزار شدند و در ۴۱۱ شورای دینی به ریاست آگوستینوس در کارتاژ تشکیل شد و این فرقه را بدعت‌گذار اعلام و محکوم کرد و دوناتیست‌ها به تدریج از بین رفتند و بقیهٔ آنان به همراه سایر فرق مسیحی آفریقا در فتوحات اسلام مستهلک و نابود شدند.