ده‌نو مراغ

از شمال مراغ، از جنوب بندر چارک، از مغرب سه کنار، و از سمت مشرق به کوه محدود می‌گردد.

جمعیت آن در حدود ۲۵۰ نفر می‌باشد. دارای مسجد، برق، آب‌انبار (برکه)، خانه بهداشت، و دبستان است.

ساکنان این روستا از نژاد عرب و اهل سنت از شاخه شافعی هستند یعنی از پیروان امام امام شافعی می‌باشند. سکان این روستا به زبان عربی و فارسی به گویش محلی تکلم می‌کنند.

اهالی روستا از طریق صید، ماهی‌گیری و کشاورزی امرار معاش می‌کنند. حدود ۵۰۰ اصله نخل دیم و ۶۰ من زمین زیر کشت دیم دارد و در زمین‌های آن جو و گندم کشت می‌شود.

• الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه»، چاپ دوم، دبی: دارالأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
• محمد صدیق، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس»، چاپ اول، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی.
• العصیمی، محمد بن دخیل، عرب فارس، چاپ اول، دمام (عربستان سعودی): انتشاراتی الشاطیء الحدیثة، ۱۴۱۸ هجری قمری.
• حاتم، محمد بن غریب، تاریخ عرب الهولة، چاپ اول، قاهره: دارالعرب للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۹۹۷ میلادی.
• کامله، القاسمی، بنت شیخ عبدالله، (تاریخ لنجة) مکتبة دبی للتوزیع، الامارات:، چاب دوم، انتشار سال ۱۹۹۳ میلادی. (به عربی).
• بختیاری، سعید، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی