دهنه (معماری)
به فاصله بین دو تکیه‌گاه یک عضو سازه‌ای مانند تیر یا پل، دهنه یا دهانه (به انگلیسی: Span) گفته می‌شود. یک دهانه ممکن است به یک تیر یا یک سیم محدود شود. مورد نخست، برای پل‌ها کاربرد داشته و مورد دوم نیز برای خطوط انتقال انرژی، خطوط مخابراتی، برخی از انواع آنتن یا تله‌کابین مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دهنه، یک عامل مهم برای یافتن مقاومت و بیشترین مقدار لنگر خمشی و خیز یک تیر به شمار می‌رود. مقدار حداکثر لنگر خمشی و خیز در شکل روبرو با استفاده از روابط زیر به دست می‌آید:
لنگر: Mmax = 1/8 · q · L
خیز: fmax = 5/48 · Mmax· L / (E · I)
از این روابط می‌توان نتیجه گرفت که با دو برابر شدن طول دهانه، لنگر ماکزیمم (و متعاقب آن تنش)، چهار برابر و خیز نیز شانزده برابر افزایش پیدا می‌کند.