دهستان بهدشت
ِبهدَشت دهستان بهدشت از توابع بخش کوشکنار شهرستان پارسیان در استان هرمزگان ایران. مرکز دهستان بهدشت روستای دشتی است.
اطلاعات کلی | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | هرمزگان |
شهرستان | پارسیان |
بخش | کوشکنار |
مرکز دهستان | - |
جمعیت | ۱۱۷۹۷ نفر |
ارتفاع مرکز از سطح دریا | - |
جمعیت
جمعیت دهستان بهدشت طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۸۵، برابر با ۱۱۷۹۷ نفر بودهاست. است که از اهل سنت و شافعی مذهب هستند.
دارای امکان زیر میباشد
۱۳ باب مسجد، آب انبار (برکه) دبستان، راهنمایی، دبیرستان، خانه بهداشت، مرکز درمانگاه، و بانک و کارخانه تولید گچ و استادیوم ورزشی است. دارای بالاترین سطح سواد در منطقهاست. مردم آن به زبان فارسی تکلم میکنند و دارای گویش خاص خود است.طی دو سال اخیر مرکزی برای تولید و ایجاد اشتغال در این روستا ایجاد ولی به دلیل استقبال کم تعطیل شد دشتی دارای سه تیم ورزشی به نامهای نصر و شاهین و فاروق میباشد که در مراحل بالای استانی نیز رسیدهاند جاده درون ان با طول دو و نیم کیلومتر و دارای مسجدی بزرگ و مدرسه دینی عظیمی است که از بیرون از روستا داوطلب میگیرد چند سالی است که در پی احداث پمپ بنزین میباشند که در مراحل بهرهبرداری است اکثر مردم این روستا در شهر گاوبندی شغل تجارتی دارند.
آثار تاریخی
در این روستا قلعهای موجود بود که به دلیل عدم محافظت از آن مورد تجاوز قرار گرفت و در بالای کوه این روستا جای باستانی به نام کلات سرخ وجود دارد که در بالا نقاط کوه موجود و دارای راهی باریک و خطرناک است این محل دارای دو گورستان (مسلمانان) و کافران است و دارای تعدادی آبانبار و تاقچه ورودی و کوره آتشی و جایگاه توپ خانه و دیدبان است که سنگ به کار برده در آن از کوه پایین روستا آورده شدهاست این روستا نیز دارای چاهی معروف به همبنگ که در جنوب روستا قرار دارد و دارای آب شیرین میباشد که در زمانهای بسیار دور توسط اقوام دیرین مورد بهرهبرداری قرار میگرفته که سنگهای دور و بر آن مؤید این نکته میباشد همچنین از مناطق تاریخی آن تپه ای بنام تل پرگو است که در آن شاهد پایه و بنای خانهاست که با کاوش در آن استخوانها بیرون آمده عقیدهاست که این آثار ما قبل از میلاد میباشد عدهای بیانگر ۲۰۰ سال قبل از میلاد در زمان حکومت طرطوس است.
کشاورزی
در این دهستان به دلیل برخورداری از اب مناسب دارای مزارع نخیل و نخلستانهای وسیعی وجود دارد.از اهم صادرات این دهستان خرما و غله و گوجه فرنگی است. در دشتهای بهدشت جو و گندم و غله و بقولات کشت میشود. اکثر تلمبههای این روستا از سوخت فسیلی است و میزان عمق ان از ۱۲ الی ۱۸ متر است .
منابع
- الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه» ، چاپ دوم، دبی: دارالأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
- محمد صدیق، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس» ، چاپ اول، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی.
- الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران) چاپ سوم، دبی: سال انتشار ۱۹۹۷ میلادی به (عربی).
- العصیمی، محمد بن دخیل، عرب فارس ، چاپ اول، دمام (عربستان سعودی): انتشاراتی الشاطیء الحدیثة، ۱۴۱۸ هجری قمری.
- حاتم، محمد بن غریب، تاریخ عرب الهولة، چاپ اول، قاهره: دارالعرب للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۹۹۷ میلادی.
- بختیاری، سعید، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی.
- محمد، صدیق «تارخ فارس» صفحههای (۵۰ ـــ ۵۱ )، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی.
پانویس
- ↑ کمیته تخصصی نامنگاری و یکسانسازی نامهای جغرافیایی ایران بایگانیشده در ۲۹ اوت ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine، سازمان نقشهبرداری کشور
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.