دن خوان

دُن خوان (به اسپانیایی) یا دُن جیووانی (به ایتالیایی) (به اسپانیایی: Don Juan) معروف به دون‌ژوان در فارسی، لاابالی افسانه‌ای است که داستانش بارها توسط بسیاری از نویسندگان گفته است. (شیاد سویل و سنگ مهمان) تیرسو د مولینا یک مجموعه نمایش در قرن چهاردهم است که در اسپانیا حدود ۱۶۳۰ منتشر شد. شواهد حاکی از آن است که این اولین نسخه‌ی کتبی از دُن خوان افسانه است. در میان بهترین آثار شناخته شده در مورد این شخصیت امروزی مولیر بازی "دُن خوان یا جشن با سنگ" (۱۶۶۵)، حماسه شعر «دون خوان» از بایرون (۱۸۲۱)، شعر خوزه د اسپرونسدا «دانش آموز سالامانکا» (۱۸۴۰) و نمایش «دُن خوان تنوریو» از خوزه زوریلا (۱۸۴۴). در کنار اثر زوریلا (که هنوز هم هر سال در دوم نوامبر در سراسر جهان اسپانیایی زبان اجرا می‌شود)، مسلماً بهترین نسخه شناخته شده‌است «دن جیووانی»، اپرای ساخته شده توسط ولفگانگ آمادئوس موتزارت با اپرانامهٔ لورنزو دا پونته، برای اولین بار در سال ۱۷۸۷ در پراگ انجام شده ( جیاکامو کازانوا درمیان تماشاچیان) و به خودی خود منبع الهام برای آثار زمان هافمن، الکساندر پوشکین، سورن کیرکگارد، جورج برنارد شاو و آلبر کامو.

دُن خوان به معنی "زنباره" نیز به کار می‌رود، به خصوص در زبان عامیانه اسپانیایی، و اغلب در اشاره به اعتیاد جنسی مورد استفاده قرار گرفته ‌است.