دموستن
دموستن، دموستنس، دموستنیس، یا دیموستنیس (به یونانی: Δημοσθένης؛ به فرانسوی: Démosthène؛ ۳۸۴ – ۳۲۲ پیش از میلاد) دولتمردی برجسته و سخنرانی توانا در آتن در یونان باستان بود. او لکنت زبان داشته و برای رفع آن هنگام سخن گفتن دانهٔ شنی در دهان نگه می‌داشته‌است.
| دموستن | |
|---|---|
| زادهٔ | ۳۸۴ قبل از میلاد آتن |
| درگذشت | ۱۲ اکتبر ۳۲۲ قبل از میلاد (۶۲ سال) جزیره کالوریا (امروزه پوروس) |
زندگی
او که در چهار سده پیش از میلاد می‌زیست دانا به علم بدیع بود. سخنرانی‌های وی را خردمندانه و دلاورانه می‌دانند. نخستین سخنرانی وی در بیست‌سالگی ایراد شد. او در آغاز به خوانش سخنرانی‌های سخنرانان برجسته پیشین و پیشهٔ وکیلی پرداخت.
او در کنار پیشه حقوقی‌اش گرایش به دانش سیاست داشت. نخستین سخنرانی سیاسی او در ۳۵۴ پیش از میلاد انجام شد. وی پربارترین سال‌های زندگی خود را وقف ایستادگی و پدافند در برابر چیرگی‌جویی مقدونیه نمود. او کوشید تا سرافرازی را به آتن بازگرداند و هم‌شهریانش را در برابر فیلیپ دوم مقدونی، پادشاه مقدونیه، همبسته نماید؛ ولی در این راه ناکام ماند و فیلیپ در راستای گرایش به گسترش مرزهای جنوبی کشورش همهٔ دولت‌شهرهای یونانی را رام خود ساخت. با مرگ فیلیپ دموستن کوشش نمود تا آتنیان را بر مقدونیه بشوراند، ولی این شورش با واکنش تند اسکندر سوم، فرزند و جانشین فیلیپ، همراه بود. پس از اسکندر جانشین او آنتیپاتر با شورشی همانند شورش‌های پیشین دموستن روبروشد و سپاهیانش را برای سرکوبی این شورش گسیل داشت و این بار دموستن دست به خودکشی زد.
جایگاه آینده
در آینده او را یکی از ده سخنران و لوگوگراف شبه‌جزیره آتیکا دانستند. لونگینوس بر این باور بود که دموستن به آهنگ سخنان بزرگ، شور زندگی، گستردگی، آمادگی و تندی رسیده بود. سیسرون او را سخنرانی تمام‌عیار می‌داند که هیچ کاستی‌ای ندارد؛ و کوئنتیلی او را استاندارد سخنرانی و سخنرانی به تنهایی برخاسته در میان همه سخنرانان می‌داند.
منابع
- نویسندگان ویکی‌پدیای انگلیسی، Demosthenes. (نسخه ۲۴ مه ۲۰۰۷)