دستگاه گردش خون باز
سامانه (دستگاه) گردش خون باز نوعی از دستگاه گردش خون است. در این نوع گردش، خون
سرخرگی که از قلب خارج شده، از طریق رگ هایی که انتهای آنها باز است، به فضای بین سلول ها وارد می شود.پس از تبادل مواد بین سلول ها و خون، خون تیره با حرکت ماهیچه های بدن جانور به بخش های عقبی بدن رانده و از طریق چند منفذ به قلب باز میگردد.در بدن حشرات مویرگ وجودندارد.
عملکرد
در بدن چنین جاندارانی مانند حشرات یک یا چند قلب به واسطه انقباض خود همولنف را به یک سیستم به هم متصل از سینوس‌ها پمپ می‌کنند که این سینوس‌ها در واقع فضاهای اطراف اندام‌های جاندار است در هنگام این انقباض دریچه‌های اوستیوم(به انگلیسی:Ostium) بسته‌اند و خون از طریق عروق جانبی (به انگلیسی: Lateral Vessels) و رگ قدامی (به انگلیسی: Anterior Vessel) پمپ می‌شود. در این هنگام همولنف تبادلات شیمیایی خود را با سلول‌ها انجام می‌دهد. حال به واسطه انبساط دوباره قلب در حالی که دریچه‌های اوستیوم باز شده‌اند همولنف دوباره به داخل قلب‌ها باز میگردد تا چرخه از سر گرفته شود. در ضمن،هر دو دریچه قلب به سمت خارج یا بیرون از قلب باز میشوند . همولنف از طریق رگ ها به قلب باز نمیگردد.(توسط فضای بین یاخته ای )
مزایا
- مصرف انرژی پایین‌تر: فشار هیدروستاتیکی کمتر در دستگاه گردش خون باز، آن را کم‌هزینه‌تر از دستگاه‌های بسته می‌کند.
- عروق کمتر: انرژی مورد نیاز کمتری برای ساخت و نگه‌داری (ترمیم) شبکه عروقی دارد زیرا فاقد مویرگ و شبکه رگی وسیع است.
- اسکلت هیدروستاتیک در بند پایان و سخت پوستانی که به تازگی پوست اندازی کرده‌اند، برای حمایت از بدن استفاده می شود.
منابع
- ↑ "همولنف". ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد. 2021-01-25.
- ↑ Biology-Campbell-Page 1133 to 1135
- ↑ "دستگاه‌های گردش خون" (PDF). انتشارات فاطمی. Archived from the original (PDF) on 16 June 2015.