دستگاه فروش خودکار
دستگاه فروش خودکار (به انگلیسی: Vending machine) دستگاهی است که در ازای دریافت پول یا اعتبار چیزهایی مانند خوراکی، نوشیدنی، اسباب بازی، سیگار، بستنی، آبمیوه، تنقلات، سرنگ، بلیت بخت‌آزمایی یا کتاب را به‌صورت خودکار به مشتری می‌دهد. در مقایسه با فروشگاه‌های سنتی که توسط انسان اداره می‌شوند، نیاز نداشتن به انسان و دسترسی ۲۴ ساعته از مزایای استفاده از این دستگاه‌ها، و امکان خراب شدن، تمام شدن محصولات در زمان نامناسب، یا سرقت از معایب آن است.
تاریخچه
اولین منبع مستند دربارهٔ ماشین خودکار خدمات‌دهنده مربوط به اختراع هرون اسکندرانی مهندس و ریاضی‌دان سده ۱ (میلادی) است. ماشینی که او ساخته بود، عملکرد ساده‌ای داشت. این ماشین سکه می‌گرفت و آب مقدس می‌داد. در این دستگاه، وقتی سکه وارد می‌شد، روی یک بشقابک می‌افتاد که به اهرمی متصل بود. اهرم شیری را باز می‌کرد که باعث روان شدن آب به بیرون از دستگاه می‌شد. بر اثر وزن سکه بشقابک چند لحظه در حالت مایل قرار می‌گرفت تا اینکه سکه به پایین می‌افتاد و در این زمان نیروی عکس‌العمل موجب هل دادن اهرم به بالا و در نتیجه، بسته شدن شیر آب می‌شد.
ماشین‌های سکه‌ای که تنباکو تحویل می‌دادند نیز در سال ۱۶۱۵ در انگلستان راه اندازی شدند. این ماشین قابل جابجایی بود و از برنج (آلیاژ) ساخته شده بود. ریچارد چارلی، کتاب‌فروش انگلیسی در سال ۱۸۲۲ ماشین خودکاری برای فروش روزنامه طراحی و ابداع کرد. سایمون دنهام نیز در سال ۱۸۶۷ موفق به ثبت اختراعی برای ماشین فروشنده تمبر کاملاً خودکار شد.
نگارخانه
دستگاه فروش خودکار بلیط در یک ایستگاه راه آهن در مترو ونکوور، کانادا
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ مشارکت کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی. «vending machine».
- ↑ "Old World, High Tech". Smithsonian Magazine]. [اولین ماشین خودکار خدمات دهنده در جهان].
- ↑ Jaffe, Eric (Dec 2006). "Old World, High Tech" (World's First Vending Machine, scroll down to read". Smithsonian.com. Retrieved 4 April 2017.
- ↑ "Automatic Vending Machines". Highbeam Business. Archived from the original on 12 February 2010. Retrieved 4 August 2016.
- ↑ Kerry Segrave (12 July 2002), Vending Machines: An American Social History, McFarland, ISBN 978-0-7864-8159-0