دروز
دُروز (جمع مکسر عربی واژهٔ فارسی دَرزی) که خود را موحدون می‌خوانند، یک گروه قومی-مذهبی عرب بر پایه علوم خفیه و یکتاپرستی و تأثیر پذیرفته از اندیشه‌های فیلسوفان یونانی به ویژه افلاطون و ارسطو است. سکونت‌گاه‌های اصلی پیروان آن، کشورهای سوریه، لبنان، فلسطین اسراییل و اردن هستند ولی می‌توان آنها را در کشورهای گوناگون انگلیسی‌زبان به ویژه آمریکا و بریتانیا و کانادا و استرالیا هم یافت. درزیان در سده ۱۱ میلادی از اسماعیلیان منشعب شدند و از مکاتب گنوسی و فلسفه نوافلاطونی و فلسفه‌های دیگر تأثیر پذیرفته‌اند.
ستاره و پرچم دروزیان | |
| جمعیت کل | |
|---|---|
| ۱٬۵۰۰٬۰۰۰ (est.) | |
| بنیانگذار | |
| حمزه پسر علی و حاکم بأمرالله | |
| مناطق دارای جمعیت قابل توجه | |
 سوریه | ۷۰۰٬۰۰۰ |
 لبنان | ۲۱۵٬۰۰۰ |
 اسرائیل | ۱۴۳٬۰۰۰ |
 اردن | ۳۲٬۰۰۰ |
| جوامع دور از وطن | >۳۱۰٬۰۰۰ |
 ونزوئلا | ۱۲۵٬۰۰۰ |
 ایالات متحده آمریکا | ۵۰٬۰۰۰ |
 کانادا | ۲۳٬۰۰۰ |
 استرالیا | ۱۹٬۰۰۰ |
| دین‌ها | |
| دروز یکتاپرست | |
| کتاب‌های مقدس | |
| رسائل‌الحکمه (Epistles of Wisdom) | |
| زبان‌ها | |
| زبان عربی زبان عبری (در اسرائیل) زبان اسپانیایی (در ونزوئلا) زبان انگلیسی (در ایالات متحده آمریکا، کانادا و استرالیا) | |
دروزیان با اینکه از دید دینی از مسلمانان اسماعیلی منشعب شده‌اند خود را مسلمان نمی‌دانند.
دروزیان در همهٔ کشورهای سکونت‌گاهشان در اقلیت می‌زیند و جز در دو کشور لبنان و اسرائیل همواره از گروه‌های اکثریت مورد آزار قرار گرفته‌اند.
نام این گروه کیشی-نژادی از نام محمد بن اسماعیل دَرزی (از فارسی به‌معنی خیاط) (در کردی دَرزی به معنای سوزن خیاطی و در لری به معنای پارگی جزئی لباس است) گرفته‌شده، با اینکه خود دروزیان اسماعیل درزی را بی‌دین می‌دانند.
تاریخ
مذهب دروزی شاخه‌ای از فرقه اسماعیلیه است. این مذهب نخستین بار در سال ۴۰۸ قمری در قاهره در مسجد ریدان پایه‌گذاری شد. بنیانگذار اصلی این مذهب یک ایرانی‌تبار به نام حمزه بن علی بن احمد زوزنی معروف به لباد می‌باشد. این مذهب معتقد به الوهیت (الحاکم بامر الله) و حتی خلفای سابق فاطمی از القائم به بعد بودند. به تدریج از سال ۴۳۵ قمری به بعد جامعه درزیان به صورت یک جامعه بسته درآمد بدین صورت که نه گرونده جدیدی می‌پذیرفت و نه اجازه ارتداد و بازگشت از دین را به پیروانش می‌داد. پیروان این مذهب، بیشتر در مناطق تیم واقع در منطقه حاصیبا، حلب غربی، کوه هرمن و کوه حوران در کشورهای سوریه و لبنان امروزی گسترش یافتند.
سکونت‌گاه‌ها
دروزیان در کشورهای گوناگونی از جمله سوریه، لبنان، فلسطین و اردن سکونت دارند. در کشور سوریه، بیشتر درزیان در نواحی کوهستانی جنوب‌غربی سوریه همچون جبل العرب یا جبل الدُروز ساکن هستند و بیش از نود درصد جمعیت آن مناطق را تشکیل می‌دهند و در آن‌جا بیش از صد و بیست روستا دارند. مؤسسه مطالعات دُروز تخمین زده‌است که حدود چهل تا پنجاه درصد از درزیان جهان در سوریه، سی تا چهل درصد در لبنان، شش تا هفت درصد در اسرائیل، یک تا دو درصد در اردن و نزدیک به دو درصد هم در دیگر کشورهای خاورمیانه سکونت دارند.
جوامع دروزی بسیاری هم در کشورهای اروپایی، انگلیسی‌زبان، لاتین‌زبان (ونزوئلا، کلمبیا و برزیل) و آفریقای غربی یافت می‌شود.
جمعیت رویهمرفتهٔ دروزیان جهان هشتصد هزار تا یک میلیون تن برآورد شده‌است که بیشینه‌شان در شام می‌زیند.
منابع
- ↑ "The Economist". 390 (8618–24). 2014: 49. Retrieved 14 April 2011.
- ↑ Lebanon – International Religious Freedom Report 2008 بایگانی‌شده در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine U.S. Department of State. Retrieved on 2013-06-13.
- ↑ "Palestinians say they number 12.1 million worldwid". TimesofIsrael. 2015.
- ↑ International Religious Freedom Report, United States Department of State, 2005, archived from the original on 20 January 2012, retrieved 20 June 2015
- ↑ "Tariq Alaiseme [reportedly to be] vice-president of Venezuela" (به عربی). Aamama. 2013.: Referring governor Tareck El Aissami.
- ↑ Druze Traditions, Institute of Druze Studies, archived from the original on 14 January 2009
- ↑ "Druze Population of Australia by Place of Usual Residence (2006)". Australian Bureau of Statistics. Retrieved 27 July 2010.
- ↑ . https://www.arabamerica.com/are-the-druze-people-arabs-or-muslims-deciphering-who-they-are/.
- ↑ https://web.archive.org/web/20120426105258/http://www.druze.ca/AboutDruze.html. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ آوریل ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۳ ژوئن ۲۰۲۰.
- ↑ «مواضع و رویکرد اقلیت‌ها در بحران سوریه، ۲۸-۰۴-۲۰۱۲». دویچه وله. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۲۳.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ ژوئن ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۱۷ ژوئن ۲۰۰۶.
- ↑ http://books.google.com/books?id=2nCWIsyZJxUC&pg=PA99&lpg=PA99&dq=druze+population+lebanon&hl=en
- ↑ http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/middle_east/3612002.stm.
- جعفریان, رسول (۱۳۸۹). اطلس شیعه. سازمان جغرافیایی ارتش. pp. صفحه۲۹.