تفتیش عقاید رومی

اینکیزیسیون (به فرانسوی: Inquisition) با نام جماعت عالی مقدس تفتیش عقاید رومی و جهانی محکمه‌های بازجویی دینی و دادگاه‌های تفتیش عقاید بود که در سدهٔ سیزدهم میلادی توسط پاپ گرگوری نهم بنیان نهاده شد و در طول جنگ‌های مذهبی میان پروتستان‌ها و کاتولیک‌ها در سده‌های شانزدهم و هفدهم میلادی به شدت فعال بود و با تکیه بر قدرت حکومت دینی از قرائت خاص کلیسای کاتولیک دفاع می‌کرد و به سرکوب و آزار دیگر قرائت‌ها از مسیحیت می‌پرداخت. انگلستان تنها کشوری در سرتاسر قارهٔ اروپا بود که در آن محکمه‌های انکیزیسیون تسلط پیدا نکرد. در سدهٔ ۱۸ میلادی، محکمه‌های تفتیش عقاید در اغلب کشورها و قلمروهای اروپایی برچیده شد و در اسپانیا، ناپلئون بناپارت آن را از میان برد.

نیکلاس کوپرنیک و گالیلئو گالیله از جمله افرادی بودند که به اتهام «افکار کفرآمیز» در محکمهٔ تفتیش عقاید (انکیزیسیون) محاکمه شدند.