خورشیدگرفتگی ۲۰ مه ۲۰۱۲
خورشیدگرفتگی ۲۰ مه ۲۰۱۲ (به انگلیسی: Solar eclipse of May 20, 2012) یک خورشیدگرفتگی از نوع خورشیدگرفتگی حلقه‌ای است. این خورشیدگرفتگی در تاریخ ۲۰ مه ۲۰۱۲ میلادی (برابر با ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۱ خورشیدی) روی داد که زمان اوج آن، ساعت ۲۳:۵۳:۵۴ به‌وقت ساعت هماهنگ جهانی (ساعت ۴:۲۳:۵۴ بامداد ۱ خرداد ۱۳۹۱ به وقت محلی ایران) بوده‌است. مدت زمان و طول این خورشیدگرفتگی ۵ دقیقه و ۴۶ ثانیه بود.
| خورشیدگرفتگی ۲۰ مه ۲۰۱۲ | |
|---|---|
Composite image taken from Red Bluff, California | |
| نوع خورشیدگرفتگی | |
| نوع | Annular |
| گاما | 0.4828 |
| قدر | 0.9439 |
| حداکثر گرفتگی | |
| مدت | 346 sec (5 m 46 s) |
| مختصات | ۴۹°۰۶′شمالی ۱۷۶°۱۸′شرقی / ۴۹٫۱°شمالی ۱۷۶٫۳°شرقی |
| حداکثر عرض باند | ۲۳۷ کیلومتر (۱۴۷ مایل) |
| زمان (UTC) | |
| (P1) شروع جزئی | 20:56:07 |
| (U1) مجموع آغاز | 22:06:17 |
| بزرگترین گرفتگی | 23:53:54 |
| (U4) مجموع پایان | 1:39:11 |
| (P4) پایان جزئی | 2:49:21 |
| مراجع | |
| ساروس | 128 (58 از 73) |
| کاتالوگ # (SE5000) | 9535 |
این گرفت در بخشی از جنوب شرق ژاپن و چین، هنگ کنگ و شمال تایوان و غرب آمریکا به صورت حلقوی و در شرق و شمال شرق آسیا، اقیانوس آرام و آمریکای شمالی به صورت جزئی دیده شد. در اوج کسوف جزئی، ماه حدود ۹۴ درصد از نور خورشید را مسدود می‌کند.
این گرفت به ترتیب اقیانوس آرام شمالی، شرق و شمال شرق آسیا، ناحیه مداری قطب شمال و آمریکای شمالی -بجز نوار شرقی آن- را پوشاند.
خورشیدگرفتگی حلقوی وقتی اتفاق می‌افتد که ماه در بیشترین فاصله مداری از زمین قرار داشته باشد و قطر ظاهری آن کوچک‌تر از قرص ظاهری خورشید به نظر برسد. در شرایط معمول، قطر ظاهری ماه با قطر ظاهری خورشید برابر یا اندکی از آن بزرگ‌تر است و خورشیدگرفتگی به شکل کامل دیده خواهد شد.
نگارخانه
جستارهای وابسته
- فهرست خورشیدگرفتگی‌های قرن ۲۱ میلادی
منابع
- ↑ Espenak, Fred. "NASA Eclipse Web Site" (به انگلیسی). NASA Goddard Space Flight Center. Retrieved 27 Oct 2012.
- ↑ http://isna.ir/fa/news/91022917520/اول-خرداد-همزمان-با-خورشيد-گرفتگي-حلقوي
- ↑ http://www.khabaronline.ir/detail/214569/