خواجه عمید لوبکی
عمیدالدین لوبکی معروف به «خواجه عمید لوبکی» زاده سال ۶۰۱ هجری قمری در قصبه لوبک از توابع سنام هندوستان و یکی از شاعران پارسی گوی قرن هفتم است.
خواجه عمید لوبکی | |
|---|---|
| نام اصلی | عمید الدین لوبکی |
| زاده | ۶۰۱ (قمری) سنام، هندوستان |
| نام(های) دیگر | حکیم سنامی لوبکی |
| تخلص | عمید |
| پیشه | شاعر و مدیحه سرا |
| زمینه کاری | شعر، عرفان |
| ملیت | ایرانی |
| در زمان حکومت | سلطان نصیرالدین محمدبن بلبن |
| سبک نوشتاری | سبک شعرای آذربایجان |
| دیوان اشعار | دیوان وی نمانده است |
| دلیل سرشناسی | اشعار در فرهنگ لغات |
زندگی‌نامه
حکیم خواجه عمید لوبکی در زمان سلطان نصیر الدین محمدبن بلبن معروف به خان و مشهور به قاآن ملک و ناصرالدین محمودشاه از سلاطین دهلی می‌زیست. قصیده را به سبک شعرای آذربایجان می‌سرود و در شعر عمید تخلص می‌کرد.
آثار
امروزه اثری از دیوان خواجه عمید لوبکی بجای نمانده است ولی بعضی از قصاید او در دست است. اشعار وی را در فرهنگ لغات بسیار آورده‌اند.
نمونه اشعار
| نوروز روزگار نشاط است و ایمنی | پوشیده ابر دشت به دیبای ارمنی |
| شد ز یمن مقدمت آراسته تر، هند باز | چون ز خیل خسرو سیارگان روی فلک | |
| چند شوم صداع کش گرد بساط خسروان | کز در تست عالمی رزق پذیر بی کلک |
دور سپهر مثل تو هرگز نیاورد - از هفت پشت پهلو پیل‌افکن و گراز
ماکیان زاغ رنگ از اختران بیضه ور - بیضه بین چون بی خروس از ماکیان آمد پدید
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ «مرکز اخبار دانشگاهی». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۴ مارس ۲۰۱۵.
- ↑ «واژه یاب». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۴ مارس ۲۰۱۵.
- ↑ «آوای دل». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۴ مارس ۲۰۱۵.
منابع
- معین، محمد، فرهنگ فارسی، انتشارات امیرکبیر جلد پنج
- به‍من، مه‍ناز، عل‍ی‌اکب‍ر دهخ‍دا، ته‍ران: مؤسس‍ه فرهن‍گی مدرسه برهان، ۱۳۸۲.