خسروآباد (آبادان)

این روستا در دهستان مینوبار قرار دارد و براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن (۱۳۹۵)، جمعیت آن ۱۰۹ نفر (۵۰ خانوار) شامل ۶۱ مرد و ۴۸ زن بوده‌است.

شرکت نفت ایران و انگلیس، در سال ۱۳۱۶ خورشیدی این بندر را بنیاد کرد. و میان سال‌های ۱۳۱۵ تا ۱۳۱۷ خورشیدی ساختمان‌های بسیار، و همچنین چند اسکله و انبار نفت و گاز در آنجا ساخته شد.

بندر خسروآباد تا سال ۱۳۳۰ برای صدور نفت استفاده می‌شد و ماهانه حدود ۲۰ کشتی در آن‌جا بارگیری می‌کردند. دولت وقت عراق مدعی بود که آب‌های پیرامون خسروآباد متعلق به آن کشور است و برای گذر کشتی‌ها به خسروآباد مزاحمت‌هایی ایجاد می‌کرد. این مسئله مورد اختلاف ایران و عراق باقی‌ماند.

لوله‌های نفتی پیش از این از آبادان به خسروآباد می‌رفت که پس از خلع ید از شرکت نفت ایران و انگلیس، این لوله‌ها برچیده شد. پس از ملی شدن صنعت نفت، خسروآباد مورد استفاده یگان‌های نیروی دریایی و گارد گمرک ایران قرار گرفت.

نظامیان آمریکایی در عراق، در سال ۱۳۸۵ در کرانه روبروی خسروآباد یک فرودگاه بالگرد ساختند.

1. ↑ سلطانی، سلطانعلی، بیست و هشت گفتار در باب فرهنگ و مردم ایران، تهران ۱۳۸۱، ص۲۸۸.
2. ↑ لغتنامه دهخدا به نقل از فرهنگ جغرافیائی ایران ج۶.
3. ↑ «درگاه ملی آمار > سرشماری عمومی نفوس و مسکن > نتایج سرشماری > جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری سال 1395». دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۸-۳۰.
4. ↑ جعفری ولدانی، اصغر، بررسی تاریخی اختلافات مرزی ایران و عراق، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی، وابسته به وزارت امور خارجهٔ جمهور اسلامی ایران، ۱۳۷۰، ص۲۶۳
5. ↑ «بازتاب». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ دسامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۳ دسامبر ۲۰۰۷.

• [۱]