غاز

نام «غاز» از ریشهٔ ghans از زبان نیاهندواروپایی می‌آید. صورت تلفظ آن در انگلیسی باستان gōs، انگلیسی goose، آلمانی gans، دانمارکی gås، سوئدی gås و در زبان‌های سلتی مانند ایرلندی باستان géiss، ایرلندی gé، زبان برتون gwaz و در اسپانیایی ganso آلبانیایی gatë، رومانیایی gâskă و چک husa، و در هندی و اردو həns است. واژهٔ خربط نیز به معنی مرغابی بزرگ یا همان غاز است.

غازها در بیشتر نقاط جهان دیده می‌شوند و جزء نخستین جانورانی هستند که اهلی شدند (در برخی متون، اهلی شدن غازها را مربوط به ۳٬۰۰۰ سال پیش در مصر می‌دانند) غازهای اهلی را در رنگ‌ها و شکل‌های متفاوتی می‌توان یافت که از نظر جثه بسیار بزرگ‌تر از اجداد وحشی خود هستند. در بسیاری از کشورها، غازهای اهلی از نظر ژنتیکی بهبود یافته‌اند. از انواع غازهای اهلی می‌توان به غاز خاکستری و غاز قونما اشاره کرد.

• پرورش، نگهداری وبیماری‌های پرندگان آبزی، تألیف دکتر احسان مقدس، چاپ اول، سال ۱۳۸۶، تهران، انتشارات محمدی.