حمدانیان
دودمانی در میانرودان
حمدانیان (۲۹۳-۳۹۴ق/۹۰۵-۱۰۰۴م) نام سلسلهای شیعه و عربتبار است که در سرزمینهای شمال عراق و شام فرمانروایی میکردند.
حمدانیان از قبیلهٔ تَغْلِب بودند که مدتها پیش در جزیره مستقر شده بودند. آنها از پشتیبانان ادبیات عرب بودند و به ویژه به خاطر تشویق و پشتیبانی سیفالدوله از متنبی شاعر، نامدار گشتند. آنها با وجود آنکه بر منطقهٔ پربرکتی که دارای مراکز بسیار برای بازرگانی و تکاپو بود فرمانروایی یافتند، همچنان بیقیدی و ویرانگری ویژهٔ اعراب بدوی را نگاه داشتند.
فرمانرواها
شاخه موصل:
نام فرمانروا | سال فرمانروایی |
ابوالهیجاء عبدالله | ۲۹۳ق/۹۰۵م |
ناصرالدوله ابومحمد الحسن | ۳۱۷ق/۹۲۹م |
عضدالدوله ابوتغلب فضلالله الغضنفر | ۳۵۸ق/۹۶۹م |
ابوطاهر ابراهیم | ۳۷۹ق-۳۸۹ق/۹۸۱م-۹۹۱م |
ابوعبدالله الحسین | ۳۷۹ق-۳۸۹ق/۹۸۱م-۹۹۱م |
شاخه حلب:
نام فرمانروا | سال فرمانروایی |
سیفالدوله ابوالحسن علی | ۳۳۳ق/۹۴۵م |
سعدالدوله ابوالمعالی شریف | ۳۵۶ق/۹۶۷م |
سعیدالدوله ابوالفضایل سعید | ۳۸۱ق/۹۹۱م |
ابوالحسن علی | ۳۹۲ق/۱۰۰۲م |
ابوالمعالی شریف | ۳۹۴ق/۱۰۰۴م |
منابع
- ↑ کلیفورد ادموند بوسورث (۱۳۷۱)، سلسلههای اسلامی، ترجمهٔ فریدون بدرهای، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی(پژوهشگاه)، ص. ص۸۶