حقوق معنوی

حقوق معنوی یا حقوق اخلاقی حقوق پدیدآورندگان آثار دارای حق تکثیر می‌باشد که به‌طور عمومی در حوزه قضایی حقوق مدون شناخته می‌شود و تا حد کمتری در بعضی حوزه‌های قضایی کامن‌لا . حقوق معنوی شامل حق انتساب اثر به خالق، حق انتشار یا عرضه به صورت ناشناس یا با نام مستعار و حق حفظ تمامیت اثر (مانند هرگونه تغییر یا تحریف) می‌شود. حقوق معنوی از هرگونه حقوق اقتصادی وابسته به حق تکثیر جدا هستند، حتی اگر پدیدآورنده حق تکثیر خود برای اثری را به دیگری منتقل کند، حقوق معنوی اثر همچنان برای وی محفوظ می‌ماند.

حقوق معنوی اولین بار قبل از اینکه در سال ۱۹۲۸ به کنوانسیون برن برای حمایت از آثار ادبی و هنری افزوده شوند، در فرانسه و آلمان به رسمیت شناخته شد. کانادا نیز در Flow خود حقوق معنوی را به رسمیت می‌شناسد، اگرچه ترجمه واژه استفاده شده در وضع قانون به فرانسوی "droits moraux" است، نه "droit d'auteur" که به حق تکثیر به صورت کلی اشاره دارد. درحالیکه ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۸۸ به کنوانسیون برن پیوست، حقوق معنوی را هنوز به‌طور کامل به عنوان بخشی از قانون حق تکثیر خود به رسمیت نمی‌شناسد، بلکه به عنوان بخشی از بدنه‌های دیگر قانون مانند افترا و رقابت ناعادلانه. در آمریکا «قانون ۱۹۹۰ حقوق هنرمندان تجسمی» حقوق معنوی را به رسمیت می‌شناسد ولی تنها به هنرهای تجسمی تعلق می‌گیرد.