جهان دیوزده

علم و دانش از دیدگاه سیگن تنها یادگیری علوم مختلف نیست بلکه روشی برای اندیشیدن و نوآوری نیز هست. سیگن در این رابطه داستان یک اژدهای حلق آتشین را نقل می‌کند که در اقامتگاه خود زندگی می‌کند. هنگامی که سیگن یک مهمان روشن‌فکر و خردمند را تشویق به دیدن اژدها می‌کند، میهمان اعتراف می‌کند که قادر به دیدن او نیست. سیگن با شرمندگی اظهار می‌کند که فراموش کرده‌است به او بگوید اژدهای یادشده نامرئی است میهمان پیشنهاد می‌کند که روی کف زمین آرد بپاشند تا بتوانند ردپای اژدها را بیابند. سیگن می‌گوید که "پیشنهاد خوبی است اما اژدها در هوا شناور است" این بار میهمان پیشنهاد استفاده از آشکارساز فروسرخ را می‌دهد تا به وسیله آن بتوانند آتشی که از دهان اژدها بیرون می‌آید را ببینند اما این بار نیز سیگن می‌گوید "که آتش اژدها بدون گرما است!" به این منوال سیگن تلاش می‌کند با رد کردن پیشنهادها میهمان ثابت کند که کوشش آن‌ها برای دیدن اژدها بی‌نتیجه است.

سیگن بحث را با این پرسش به پایان می‌رساند: " اکنون چه تفاوتی میان یک اژدهای نامرئی، غیرمادی و شناور که آتش بدون حرارت به بیرون می‌فرستد با اژدهایی خیالی و غیرواقعی می‌توان یافت؟ حال که نمی‌توان ادعای من را رد کرد و هیچ آزمایشی که برای رد آن نمی‌توان پدیدآورد، چطور است که بگوییم این اژدها وجود دارد؟ ناتوانی شما در باطل کردن فرضیه من هرگز همسنگ با اثبات راستی و درستی آن نخواهد بود.