ایالتهای جنوبی آمریکا
ایالتهای جنوبی (به انگلیسی: U.S. Southern States) اصطلاحی است تاریخی، و نه جغرافیایی، و به چند ایالت آمریکا، که در جنوب ایالتهای اولیه قرار دارند گفته میشود. به این ایالتها در زبان عوام «جنوب» و «دیکسی» نیز گفته میشود.
ایالتهای جنوبی آمریکا | |
---|---|
موقعیت ایالتهای جنوبی آمریکا در نقشه | |
مختصات: | |
Subregion | Southeastern United States, South Central United States، جنوب عمیق، Upland South، دیکسی، South Atlantic, East South Central, West South Central |
جمعیت (2010 US Census) | |
• کل | ۱۱۴٫۶ million |
مهاجران اولیه جنوب نیز، مانند نیو انگلند، پروتستانهای انگلیسی بودند. شمار زیادی از پروتستانهای فرانسوی نیز به ایالات کارولینای جنوبی و لوئیزیانا مهاجرت کردند. بسیاری از فرماندهان جنگهای استقلال آمریکا از جنوب بودند و ۴ رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا از ۵ رئیسجمهور اول آمریکا نیز از ایالت ویرجینیا بودند.
ایالتهای جنوبی بر خلاف طبیعت کوهستانی نیوانگلند و درههای حاصلخیز ایالات ساحلی اقیانوس اطلس، بیشتر بر پایه مزارع خانوادگی اداره میشدند. در این ایالات، مزارع بزرگ کشاورزی و زراعی مانند مزارع پنبه و تنباکو – که محصولات آنها به ایالات شمالی و کشورهای آن سوی اقیانوس اطلس صادر میشد- وجود داشت که اداره آنها نیازمند نیروی کار فراوانی بود. برای برآورده ساختن نیاز گسترده به کارگر، صاحبان مزارع جنوب، به بردههای سیاه پوست نیاز داشتند. اما با اعلام قانون الغای برده داری، جنوبیها با مشکل بزرگی روبرو شدند، به همین علت ۱۱ ایالت جنوبی در سال ۱۸۶۱ با تشکیل کنفدراسیون کشورهای آمریکا، تصمیم به جدایی از ایالات متحده آمریکا و تشکیل یک کشور جدید گرفتند. از نظر ایالات شمالی، برده داری امری غیراخلاقی و غیرانسانی بود، اما از نظر ایالات جنوبی، برده داری، تنها روش ممکن برای ادامه حیات زندگیشان بود. جدایی ایالات جنوبی از آمریکا، منجر به جنگ داخلی آمریکا شد که در نهایت، این جنگها با شکست ایالات جنوبی پایان یافت و برده داری برای همیشه به پایان رسید. سالها طول کشید تا صدمات و ویرانیهای به جا مانده از این جنگ، التیام یابد.
اما با گذشت زمان، جنوب به تدریج تلخیهای گذشته را از یاد بردهاست و در نیمه دوم قرن بیستم، ایالتهای جنوبی، غرور و سربلندی گذشته را تحت لوای «جنوب جدید» به دست آوردند. نفوذ جنوبیها در صحنه سیاسی آمریکا غیرقابل انکار میباشد؛ از سال ۱۹۷۶ تا کنون، تنها رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا که از ایالتهای جنوبی نبودهاست، رونالد ریگان میباشد. جیمی کارتر اهل جورجیا، بیل کلینتون اهل آرکانسا، و جرج بوش فرماندار تگزاس بود (اما تگزاس بیشتر گاهی جزو ایالات جنوب غربی آمریکا محسوب میشود). ایالات جنوبی همچنین میزبان رویدادها و اتفاقات مهم بینالمللی نیز میباشند، مانند فستیوال سالانه اسپولتو درشهر چارلستون واقع در کارولینای جنوبی و المپیک تابستانی ۱۹۹۶ در آتلانتای جورجیا.
امروزه جنوب با کارخانهها، بانکها و سیستم حمل و نقل پیشرفته اش، تبدیل به یک منطقه بسیار ثروتمند و مدرن شدهاست. در سرتاسر ایالات جنوبی، آسمان خراشهای متعدد و بلندی به چشم میخورند و به خاطر آب و هوای معتدل و مناسب این ایالات، توریستها و افراد بازنشسته زیادی از تمامی ایالات آمریکا و کشور کانادا به جنوب میآیند. این توریستها، اعم از این که بازنشسته باشند یا صرفاً برای تفریح و تعطیلات به این مناطق آمده باشند، در این ایالات آفتابی، مجموعهای از فرصتهای شغلی مناسب و حال و هوای سنتی این ایالات استفاده میکنند.
از نطر ادبی و فرهنگی نیز ایالات جنوبی، خصوصاً در قرن بیستم، بسیار مهم و تأثیرگذار میباشد. نویسندگانی چون ویلیام فاکنر با رمانهایش دربارهٔ زندگی در میسیسیپی، تنسی ویلیامز با نمایشنامههایش و فلانری اکانر با داستانهای کوتاهش، تنها شماری از مشاهیر ادبی جنوب بهشمار میروند.