تیازولین
تیازولین‌ها (یا دی‌هیدروتیازول‌ها) گروهی از ایزومرهای ترکیبات هتروسیکلیک ۵-عضوی است که حاوی هر دو اتم گوگرد و نیتروژن در یک حلقه می‌باشد. اگرچه تیازولین‌های غیر استخلافی به تنهایی ندرتاً دیده می‌شوند، اما مشتقات آن‌ها بیشتر مشاهده می‌شوند و برخی نیز از نظر زیستی فعال هستند. به عنوان مثال، در یک فرایند پیرایش پساترجمه‌ای متداول ، بقایای سیستئین به تیازولین تبدیل می‌شود.
| تیازولین | |
|---|---|
23-Dihydrothiazole | |
دیگر نام‌ها 23-Dihydro-13-thiazole or 4-thiazoline | |
| شناساگرها | |
| شماره ثبت سی‌ای‌اس | ۵۰۴-۷۹-۰ (۲٬۳), ۲۴۵۷۶-۵۵-۴ (۲٬۵), ۵۰۴-۷۹-۰ (۴٬۵) |
| پاب‌کم | ۱۵۱۴۲۴ (۲٬۳), ۱۵۱۹۴۶۵۴ (۲٬۵), ۱۲۰۲۶۹ (۴٬۵) |
| کم‌اسپایدر | ۱۳۳۴۵۶ (۲٬۳), ۱۰۵۴۱۴۶۷ (۲٬۵), ۱۰۷۳۶۸ (۴٬۵) |
| جی‌مول-تصاویر سه بعدی | Image 1 Image 2 Image 3 |
| |
| خصوصیات | |
| فرمول مولکولی | C۳H۵N۱S۱ |
| جرم مولی | ۸۷٫۱۴ g mol |
| شکل ظاهری | مایع بی رنگ |
| به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
 (بررسی) (چیست:  / ؟)
| |
| Infobox references | |
|
| |
سنتز
تیازولین‌ها برای اولین بار به وسیله دی‌آلکیل دار کردن تیوآمیدها و توسط شیمیدان آلمانی ریچارد ویلشتتر در سال ۱۹۰۹ تهیه شد. ۲-تیازولین‌ها معمولاً از ۲-آمینواتان‌تیول‌ها (به عنوان مثال سیستیمین ) تهیه می‌شوند. همچنین ممکن است از طریق واکنش آسینگر سنتز شوند.
جستارهای وابسته
- تیازول - آنالوگی با ۲ پیوند دوگانه
- تیازولیدین - آنالوگی بدون پیوند دوگانه
- Oxazoline - آنالوگی که در آن اتم O به جای S قرار گرفته‌است
منابع
- ↑ Walsh, Christopher T.; Nolan, Elizabeth M. (2008). "Morphing peptide backbones into heterocycles". Proceedings of the National Academy of Sciences USA. 105 (15): 5655–5656. doi:10.1073/pnas.0802300105. PMC 2311349. PMID 18398003.
- ↑ Willstätter, Richard; Wirth, Theodor (1909). "Über Thioformamid". Chem. Ber. 42 (2): 1908–1922. doi:10.1002/cber.19090420267.
- ↑ Gaumont, Annie-Claude; Gulea, Mihaela; Levillain, Jocelyne (11 March 2009). "Overview of the Chemistry of 2-Thiazolines". Chemical Reviews. 109 (3): 1371–1401. doi:10.1021/cr800189z. PMID 19154153.