تکرارگر

این وسیله حداکثر فاصله‌ای را که یک کابل شبکه محلی می‌تواند گسترده شود افزایش دهد. استفاده از یک تکرارگر یک شبکه محلی را به دو قسمت تقسیم نمی‌کند و شبکه تقابلی نمی‌سازد. از آنجا که تکرارگرها با سیگنال‌های فیزیکی واقعی سروکار دارند و در جهت تفسیر داده‌ای که انتقال می‌دهند تلاشی نمی‌کنند، این تجهیزات در «لایه فیزیکی» یعنی اولین لایه از «مدل مرجع OSI» عمل می‌کنند.

تکرارگرها برد یک سیگنال را با دوباره ارسال کردن آن افزایش می‌دهند. برای یک سیگنال سیمی، از تقویت‌کننده الکترونیکی استفاده می‌شود. تکرارگر دیجیتال (به انگلیسی: Digipeater) (از آمیختن دو واژهٔ Digital و repeater) در رادیوی آماتور استفاده می‌شود.

فواید

• گسترش یک شبکه در یک منطقهٔ بزرگتر را آسان می‌کند.
• ارتباط میان روش‌های مختلف ارسال داده را امکان‌پذیر می‌کند (برای نمونه فیبر نوری، UTF، کابل هم‌محور)

زیان‌ها

• برای جلوگیری از ازدحام نمی‌توان ترافیک را محدود کرد.
• تکرارگرها را نمی‌توان در شبکه‌های دارای ساختارهای متفاوت استفاده کرد.

• زاکر، کریک، قاسم‌زاده، لیلی. راهنمای جامع شبکه. چاپ دوم. تهران: سینا تصویر، ۱۳۸۷. شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۸۲۳۰-۰۰-۰
• کتاب شبکه‌های کامپیوتری [۱]