تولید کد

به علاوهٔ تبدیل ابتدایی از یک نمایش میانی به یک دنباله خطی از فرامین ماشین، یک مولد کد معمولی سعی می‌کند کد تولید شده را به نحوی بهینه کند. وظایفی که معمولاً قسمتی از فاز مولد کد یک مترجم سطح بالا است، شامل موارد زیر است:

• انتخاب فرمان: کدام فرامین استفاده شوند.
• زمانبندی فرمان: در کدام دستور، آن فرامین قرار داده شوند. زمانبندی، یک بهینه سازی سرعت است که می‌تواند تأثیر بحرانی بر ماشین‌های خط لوله داشته باشند.
• تخصیص ثبات: تخصیص متغیرها به ثبات‌های پردازنده.
• اشکال زدایی تولید کد داده‌ها اگر لازم باشد، از اینرو کد می‌تواند اشکال زدایی شود.

انتخاب فرمان، معمولاً با انجام دادن پیمایش بازگشتی درخت بر درخت نحو انتزاعی، مطابق پیکربندی بخصوص درخت مقابل الگوها، انجام می‌شود؛ برای مثال، درخت ((W := ADD(X,MUL(Y,Z ممکن است به یک دنباله درختی از فرامین توسط تولید کردن بازگشتی دنباله‌هایی برای t1 := X و (t2 := MUL(Y,Z و بعد بیرون دادن فرمان ADD w, t1, t2 مبدل شود. در یک مترجم که از یک زبان متوسط استفاده می‌کند، ممکن است دو مرحله انتخاب فرمان وجود داشته باشد. یکی برای تبدیل درخت تجزیه به کد میانی، و فاز دوم که خیلی بعدتر، کد میانی را به فرامین از مجموعه فرامین ماشین هدف تبدیل می‌کند. این فاز دوم، درخت پیمایش لازم ندارد. می‌تواند به‌طور خطی انجام شود و معمولاً درگیر یک جایگزینی سادهٔ عملیات زبان متوسط با شناسنده‌های مربوطه است. هرچند، اگر مترجم در واقع یک مترجم زبان است، آنگاه فاز دوم تولید کد، درگیر ساختن یک درخت از کد میانی خطی است.

وقتی تولید کد در زمان اجرا اتفاق می افتد، مثلاً در ترجمۀ بموقع، مهم است که تمام فرایند با رعایت مقدار فضا و زمان، کافی باشد. برای مثال، وقتی عبارات منظم تفسیر شده اند و برای تولید کد در زمان اجرا استفاده می شوند، یک ماشین حالت متناهی غیرقطعی، اغلب به جای ماشین قطعی تولید می شود. زیرا معمولاً غیرقطعی، سریعتر ایجاد می‌شود و فضای حافظه کمتری از قطعی اشغال می کند. بااینکه به طور کلی کد کافی کمتری تولید می کند، تولید کد بموقع می‌تواند از شکل دادن اطلاعات که فقط در زمان اجرا در دسترس است، فایده ببرد.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «(Code generation (compiler». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.