توران‌دخت (گوتزی)

داستان در چین باستان رخ می‌دهد و در مورد شاهزاده کالاف است که عاشق شاهزاده توراندخت می‌شود. وی برای گرفتن پاسخ مثبت از شاهزاده برای ازدواج، باید سه معما را حل کند و هر پاسخ نادرستی به مرگ وی می‌انجامد. وی سه معما را حل می‌کند اما توراندخت همچنان برای ازدواج مردد است. شاهزاده کالاف برای خروج از بن‌بست، مرگ را می‌پذیرد در صورتی که توراندخت بتواند نام واقعی‌اش را حدس بزند.

نمایش گوتزی لحن طعنه‌آمیزی دارد اما شیلر این نمایش را به حماسه‌ای نمادین با نگرشی اخلاقی آرمانی مبدل کرده است. گوتزی با این‌همه، از هردو زمینهٔ درام و کمدی بهره گرفته است؛ به شکلی که این و عنصر در کنار هم و به صورت مستقل پیش می‌روند. در حالی که شیلر، این دو را با هم درمی‌آمیزد و هرکدام نتیجهٔ دیگری می‌شوند. این تعامل عناصر دراماتیک و کمیکال، وابستگی متقابل آن‌ها و این واقعیت که آن‌ها به طور مساوی همسان شده‌اند، به اصل رمانتیک جهان‌گرایی تجسم می‌بخشد.

شخصیت اصلی کار گوتزی، شاهزده توراندخت، بداخلاق و ظالم به نظر می‌رسد در حالی که توراندخت شیلر، شخصی است که مصمم است نگرش اخلاقی و معنوی‌اش را پیگیری کند. همین‌طور شاهزاده کالاف که در کار گوتزی، چونان روحی گمشده و فردی هوس‌باز است، در کار شیلر مبدل می‌شود به عاشقی که برای عشق واقعی و عمیق خود به توراندخت، جانبازی می‌کند.

شخصیت‌های کلاسیک کمدیا دلارته‌ای نمایش، به خصوص پنتالونه و بریگلا، که در نسخهٔ گوتزی محاوره‌ای صحبت می‌کنند، در کار شیلر، طبیعت ساده‌دلانه‌شان را از دست می‌دهند و رسمی صحبت می‌کنند و با این کار به فضای اخلاقی اقتباس شیلر یاری می‌رسانند.