تز، آنتی تز، سنتز

سه تایی تز، آنتی تز، سنتز ((فرانسوی); در اصل: تز ، آنتی تز، سنتز) اغلب برای توصیف ایده فیلسوف آلمانی گئورگ ویلهلم فریدریش هگل به کار می‌رود. هگل هرگز خود از این اصطلاحات استفاده نکرد بلکه اولین بار توسط یوهان فیشته استفاده شد.

رابطه بین سه واژه انتزاعی در این سه‌گانه که به آن روش دیالکتیکی نیز گفته می‌شود، در دانشنامه علوم و ادیان به شرح زیر است:

(1) یک گزاره آغازین معین، تز نام دارد (2) نفی آن گزاره، آنتی تز نام دارد (3) سنتز هنگامی شکل می‌گیرد که وجه جمع مشخصی برای دو ایده متضاد پیشین ارائه می‌شود و ایده جدیدی را شکل می‌دهد که به آن سنتز گفته می‌شود.

جستارهای وابسته

منابع

↑ Robert C. Solomon, In the Spirit of Hegel, Oxford UP, p. 23.
↑ "Review of Aenesidemus" ("Rezension des Aenesidemus", Allgemeine Literatur-Zeitung [de], February 11–12, 1794).
↑ "Hegel's Thesis-Antithesis-Synthesis Model". Encyclopedia of Sciences and Religions. Berlin: Springer. 2013. Retrieved 11 September 2016.

پیوند به بیرون

[1] Robert C. Solomon, In the Spirit of Hegel, Oxford UP, p. 23.

[Fichte-2] "Review of Aenesidemus" ("Rezension des Aenesidemus", Allgemeine Literatur-Zeitung [de], February 11–12, 1794).

[3] "Hegel's Thesis-Antithesis-Synthesis Model". Encyclopedia of Sciences and Religions. Berlin: Springer. 2013. Retrieved 11 September 2016.