بوالمثل بخارایی
شاعر پارسی‌گوی ایرانی-خراسانی دورۀ سامانیان
ابوالمَثَل بخاری یا بوالمثل بخارایی شاعر ایرانی روزگار سامانیان است. منوچهری از او در شمار استادان پیشگام شعر فارسی چنین یاد کرده‌است:
| بوالعلا و بوالعباس و بوسلیک و بوالمثل | وآن‌که آمد از نوایح و آنکه آمد از هری |
مرگ او پیش از درگذشت ابوطاهر خسروانی بوده‌است. آگاهی‌ای از او در دست نیست، تنها در لباب‌الالباب محمد عوفی و مجمع‌الفصحا و چند جای دیگر از شعر او شاهد آورده شده‌است و نیز در چهار مقاله نظامی عروضی از او نام برده شده‌است.
شعر زیر از اوست:
| برافکند پیری ضیا بر سرت | به چشم بتان ظلمت است آن ضیا | |
| نبینی که باز سپیدی کنون | اگر کبک بگریزد از تو سزا | |
| نبینی سمن برگ نسرین شده | ز کافور پوشیده برگ گیا |
منابع
- محمد دبیرسیاقی، پیشاهنگان شعر پارسی، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی
- لغت‌نامه دهخدا