بهره‌کاری
مرابحه یا بهره‌کاری در اقتصاد اسلامی نوعی از بیع (خرید و فروش) است. در این نوع معامله شخص معامله‌کننده با گرفتن مقداری از سود معامله را به دیگری واگذار می‌کند. این نوع قرارداد، قرارداد مبتنی بر قیمت تمام شده‌است.
ورود مرابحه به ادبیات بانکی از ماده ۹۸ قانون برنامه پنجم توسعه منشاء گرفته‌است. قانونگذار در قانون برنامه پنجم توسعه، به عقود مندرج در فصل سوم قانون عملیات بانکی بدون ربا، عقود دیگری را با عنوان عقود اسلامی استصناع- مرابحه- خرید دین- اضافه نموده است و در این قانون قید شده‌است که آیین‌نامه اجرایی این عقود باید به تصویب هیئت وزیران برسد.
بنا به تعریف، مرابحه عقدی است که فروشنده قیمت تمام شدۀ کالا (قیمت خرید و هزینه مربوط) را به اطلاع مشتری می‌رساند و سپس تقاضای مبلغ یا درصدی به عنوان سود می‌کند.[۱]
نمونه عقد مرابحه را در اینجا ملاحظه فرمایید.
در ادامه می توان مقاله خانم دکتر سلما سبزقبایی ، دکترای مدیریت صنعتی را در گوگل جستجو کنید .