بنو الیاس

ابو علی محمد ابن الیاس یکی از اعضای لشکر سامانیان بود که اصلتا صغدی بود. او از کودتای سال ۹۲۹ علیه امیر نصر ابن محمد حمایت نمود. بعد از شکست کودتا وی به جنوب گریخت. سر انجام وی در سال ۹۳۲ به جنوب رسید. وی تلاش کرد تا فرمانروای خویش بر بخش عای شمالی استان را گسترش دهد در حالی که بخش‌های جنوبی و شرقی کوهستانی استان در دستان کخ‌ها و بلوچ‌های محلی بود. با وجود اینکه سامانی‌ها و ال بویه تلاش کردند تا وی را از کرمان اخراج کنند او به مدت ۳۰ سال بر آنجا حاکم بود وی هیچ‌کدام از ال بویه و سامانیان را مافوق خود نمی‌دانست و کاملاً مستقل از آنان منطقه خود را اداره می‌کرد. وی در سال ۹۶۷ سکته کرد و سرانجام مجبور شد به نفع پسرش الیاس گناره‌گیری کند.

الیاس ابن محمد سریع پس زا روی کار آمدنش همسایه نزدیکش آل بویه که عزالدوله حکمفرمای آن بود را با حمله به مرزهای کرمان و فارس عصبی می‌کرد. قبل از حمله به کرمان عضدواله مطمئن شد که بر ارتش الیاس پیروز خواهد شد. استراتژی حملهٔ او بسیار اثر گذار بود. هنگامی که او بردسیر را مورد هجوم و تصرف خود قرار داد، بخش عمده ای از ارتش ایلیاس او را ترک کردند. کنترل کرمان بطور اسمی به پسر عزالدوله شیردل أبو الفوارس منتقل شد، در حالی که به ژنرال گوردیر (کوررک) آدود کنترل واقعی داده شد. الیاس به بخارا گریخت. در آنجا سامانیان از وی استقبال کردند. اما او با شکایت از اینکه آنها به او در بازگرداندن کرمان کمک نمی‌کنند، خصومت آنها را برانگیخت. وی از بخارا به خوارزم اخراج شد، در حالی که والی خراسان دارایی‌های ایلیاس را که در کوهستان رها کرده بود، تصرف کرد. در خوارزم الیاس بیماری چشم گرفت و به زودی درگذشت.

• Bosworth, C. E. "The Banu Ilyas of Kirman." Iran and Islam. Edited by C. E. Bosworth. Edinburgh: Edinburgh University Press, 1971. شابک ‎۰−۸۵۲۲۴−۲۰۰-X
• Kabir, Mazifullah. The Buwayhid dynasty of Baghdad, 334/946-447/1055. Calcutta: Iran Society, 1964.