بقعه شاه خلیل ثانی (موزه مردم‌شناسی تفت)

بقعه شاه خلیل ثانی (موزه مردم‌شناسی تفت) مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در تفت، مرکز شهر واقع شده و یکی از بخش‌های مجموعه امام (شاه ولی) است.بقعه شاه خلیل ثانی متعلق به شاه خلیل ثانی فرزند شاه نعمت الله ولی می باشد. این بقعه در اصل، یک خانقاه به شکل مربع و متصل به «آرامگاه بی بی» بوده که اتاقکی بلند بالا با یک عمارت زیبا در وسط بقعه و ساختمان های خانه، آشپزخانه، حمام و ... در اطراف آن قرار دارد.

دو گنبد بزرگ و کوچک در ضلع جنوبی بقعه با چند راهرو وجود دارد که به یک ایوان، سه طاق نما و دو ستون نما سازی شده، تبدیل گردیده اند. این گنبدها بر بالای بقعه شاه خلیل ثانی خودنمایی می کنند که مزین به سنگ مرمرها و کتیبه های مختلف کاشی معرق و لاجوردی با نقوش گل و بوته حجاری شده مربوط به سال ۱۳۲۳ هجری شمسی، می باشند. سقف دو گنبد بقعه شاه خلیل ثانی ، ترکیبی از آجر لعاب دار سبز، لاجوردی و ساده است که کلمه «علی» بر بام گنبد و کلمه« یا علی» در ساق آن نگاشته شده است.

موزه مردم شناسی تفت در خانقاه و بقعه شاه خلیل الله به خاطر موقعیت ویژه مذهبی، فرهنگی و اجتماعی آن توسط میراث فرهنگی برپا شده است. بنای خانقاه و مقبره با ۷۰۰ سال قدمت به عهد صفویه می رسند که پس از مرمت و بازسازی در سال ۱۳۸۷ و تجهیز شدن در سال ۱۳۸۹ به موزه مردم شناسی تفت تغییر کاربری داده اند. مساحت خود موزه ۲۰۰ متر است که متعلق به میراث فرهنگی شهرستان تفت می باشد.

بنای نام برده شده با عنوان "مجموعه شاه ولی" به شماره ۲۳۴۲ در تاریخ ۸ خرداد ۱۳۷۸ به ثبت آثار ملی رسیده است.