بغداد یکم

بَگداد (انگلیسی: Bagadates I) از فرمانداران پارس در دوره سلوکیان بود. نام او که به شکل بــِی‌داد و بگدات هم آمده که به معنای «خداداد» است. بگداد از آذربانان زرتشتی بود که پس از تسخیر ایران به‌دست اسکندر مقدونی در شهر استخر فارس به عنوان یک موبد حاکم فرمانروایی می‌کرد. او نخستین (امروزه این نظر که بگداد نخستین فرترکه است بشدت دستخوش تلاطم گشته و از جهت سکه شناختی بنظر میرسد وی فرترکه چهارم است) حاکم محلی ایرانی بود که سلوکیان انتصاب او را به عنوان یک فرمانروای محلی تحت قلمرو خود پذیرفتند.

پس از آشوبی که با مرگ سلوکوس یکم پدید آمد، بگداد یکم در سال ۲۸۰ میلادی در پارس اعلام استقلال کرد.