بزرگراه شمال-جنوب (مالزی)
بزرگراه شمال-جنوب (به انگلیسی: North–South Expressway) شبکه ای از بزرگراه‌های مشمول عوارض می‌باشد که در سراسر ساحل غربی شبه‌جزیره مالزی برقرار است. طول کلی شبکه بزرگراه، شامل مسیر شمالی و مسیر جنوبی، برابر با ۷۷۲ کیلومتر (۴۸۰ مایل) می‌باشد. این بزرگراه که از بین هفت ایالت می‌گذرد و مرزهای مالزی با تایلند و سنگاپور را به متصل می‌کند، یک معبر مهم برای ترافیک محلی، بین ایالتی و بین‌المللی است. بزرگراه شمال- جنوب مالزی بخشی از مسیر AH2، با عنوان شبکه بزرگراه آسیا، است.
| E1 and ۲ Expressway | |
|---|---|
| Lebuhraya Utara–Selatan | |
| بزرگراه شمال-جنوب | |
مسیر بزرگراه شمال-جنوب | |
| اطلاعات مسیر | |
| قسمتی از Error: package.lua:80: module 'Module:Road data/strings/MYS' not found | |
| Maintained by پلاس اکسپرس‌وی | |
| طول | ۷۷۲ کیلومتر (۴۸۰ مایل) مسیر شمالی: ۴۶۰ کیلومتر (۲۸۶ مایل) مسیر جنوبی: ۳۱۲ کیلومتر (۱۹۴ مایل) |
| موجودیت | ۱۹۸۱–اکنون |
| تاریخچه | تکمیل شده در سال ۱۹۹۴ |
| بزرگراه‌های جزء | |
| تقاطع‌های بزرگ | |
| انتهای شمالی | بوکیت کایو هیتام، کداح |
| برای جزئیات، مقاله‌های اختصاصی بزرگراه را مشاهده نمایید | |
| انتهای جنوبی | جوهور بهرو، جوهور |
| موقعیت | |
| شهرهای بزرگ | الور ستار، سبرانگ پرای، ایپوه، کوالالامپور بزرگ، سرمبان، جوهور بهرو |
| سامانه بزرگراهی | |
بزرگراه‌ها ابتدا در سال ۱۹۷۷ به خاطر ازدحام فزاینده در مسیر ۱ فدرال، که در آن موقع گذرگاه اصلی شمال-جنوب بود، پا به عرصه گذاشتند. هر چند به خاطر ناپایداری اوضاع اقتصادی و هزینه‌های بالا، قرار بر این شد که ساخت وساز تا سال ۱۹۸۱ به تعویق بیفتد. ساخت بزرگراه در سال ۱۹۸۲ به صورت چند مرحله ای آغاز شد، ولی رکود اقتصادی در آن موقع، مقدر نمود که ساخت وساز متوقف شده و تمام کارها بدست شرکتهای خصوصی انجام پذیرد. در نهایت بزرگراه در سال ۱۹۹۴ تکمیل گردید، همراه با دریافت عوارض از مسیرهایی که ساخت آنها به پایان رسیده و بازگشایی شده بودند، برای تأمین بودجه بخشهایی که هنوز ساخت آنها نیمه تمام مانده بود.
منابع
- ↑ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «North–South Expressway (Malaysia)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
- ↑ "Asian Highway Database: AH Network in Member Countries". کمیسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد برای آسیا و اقیانوسیه. Archived from the original on 25 January 2013. Retrieved 19 September 2015.