برونو باور
تاریخ‌نگار، الهی‌دان، و فیلسوف آلمانی
برونو باور (به آلمانی: Bruno Bauer) (۶ سپتامبر ۱۸۰۹–۱۳ آوریل ۱۸۸۲) یک فیلسوف و تاریخدان آلمانی بود. به عنوان یکی از شاگردان هگل او یک خردگرای رادیکال در زمینه فلسفه، سیاست و نقد انجیل بود. او بعد از تحقیق در منابع عهد جدید، و با توجه به جهت‌گیری یونانی‌دوستی هگل، نتیجه‌گیری کرد که مسیحیت اولیه بیشتر از یهودیت به فلسفه یونان باستان (رواقیون) وامدار است.
| برونو باور | |
|---|---|
برونو باور | |
| زادهٔ | ۶ سپتامبر ۱۸۰۹ آیزنبرگ، Saxe-Altenburg |
| درگذشت | ۱۳ آوریل ۱۸۸۲ (۷۲ سال) Rixdorf , برلین، امپراتوری آلمان |
| دوره | فلسفه سده نوزدهم |
| حیطه | فلسفه غربی |
| مکتب | خردگرایی آلمانی |
علایق اصلی | الهیات، سیاست |
ایده‌های چشمگیر | Early Christianity owed more to رواقی‌گری سپس به یهودیت |
تأثیرگرفته از | |
تأثیرگذار بر | |
باور همچنین مشهور به ارتباط و سپس گسست از اندیشه کارل مارکس و فردریش انگلس، و حرکت به سوی اندیشه نیچه و ماکس اشتیرنر است. او در دهه ۱۸۴۰ کار روی یک سری فرضیه را آغاز کرد که عیسی را یک شخص غیر تاریخی حاصل ادغام الهیات یهودی، یونانی و رومی می‌دانست. او از نخستین مدعیان نظریه افسانه بودن مسیح بود.
پانویس
- ↑ Christus Und Die Caesaren, Der Ursprung Des Christenthums Aus Dem Römischen Griechenthum
- ↑ دورانت، ویل. Caesar and Christ. New York: Simon and Schuster. 1972
- ↑ "The Quest for the Historical Jesus"