شهرستان داورزن

شهرستان داورزن بین´۴۳ :°۵۶ تا ´۳۶ :°۵۷ (´ - دقیقه / ° - درجه) طول جغرافیایی و بین ´۳: °۳۶ تا ´۳۲ تا :°۳۶ عرض جغرافیایی قرار دارد و از سمت شرق به بخش مرکزی شهرستان سبزوار، از غرب به شهرستان میامی، از شمال به شهرستان جوین و شهرستان جغتای و از جنوب به بخش روداب شهرستان سبزوار محدود می‌شود. مرتفع‌ترین نقطه شهرستان داورزن قله کوه گر (کوه بیزه) با ارتفاع ۲۹۴۸ متر و پست‌ترین نقطه آن دشت مهرگان و کویر مزینان با ارتفاع ۷۹۸ متر از سطح دریا می‌باشند. این شهرستان ۲۸۷۳ کیلومتر مربع مساحت دارد. بزرگراه راهبردی تهران- مشهد از این شهرستان عبور می‌کند.

در اولین تقسیمات سیاسی-اداری در سال ۱۳۱۶، بخش داورزن، به عنوان بخش غربی شهرستان سبزوار معرفی گردید. بخش داورزن بر اساس مصوبهٔ هیئت وزیران در تاریخ ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۱ از شهرستان سبزوار جدا شد و شهرستان داورزن به مرکزیت شهر داورزن تأسیس شد. در حال حاضر، این شهرستان دارای دو بخش، چهار دهستان و دو شهر است:

• بخش مرکزی شهرستان داورزن
  • دهستان کاه
  • دهستان مزینان

شهرها: داورزن، ریوند

• بخش باشتین
  • دهستان باشتین
  • دهستان مهر

زبان اکثر مردم شهرستان داورزن، فارسی خراسانی با گویش سبزواری است.با وجود این اقلیتی از مردم این شهرستان به زبان کردی کرمانجی صحبت می‌کنند. کرد زبانان این شهرستان در روستاهای زردکوهی و کیف سکونت دارند. مردم این شهرستان شیعه مذهب هستند.

بر طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن (۱۳۹۵) جمعیت شهرستان ۲۱٬۹۱۱ نفر (در ۷٬۶۷۸ خانوار) بوده‌است. از این تعداد ۱۱٬۰۷۲ نفر مرد و ۱۰٬۸۳۹ نفر زن بوده‌اند.

• فهرست شهرستان‌های ایران
• استان خراسان رضوی