فراپهن‌باند

فَراپهن‌باند (به انگلیسی: Ultra-wideband، UWB) یا باند فوق وسیع، یک فناوری رادیویی است که برای مخابرات بی‌سیم در سطوح پایین توان و در برد کوتاه استفاده می‌شود. در واقع این فناوری از بخش بزرگی از طیف رادیویی اما در سطوح توان کم استفاده می‌کند.

فراپهن‌باند دارای کاربردهایی در انتقال داده، فاصله‌یابی (به انگلیسی: Ranging)، موقعیت‌یابی (به انگلیسی: Positioning)، رادار، و تصویربرداری راداری غیرمشارکتی است. هزینه پیاده‌سازی این سامانه کم است.
اصل حاکم بر هر سیگنال پالسی، رابطه میان طول پالس و پهنای باند آن است. بر اساس تبدیل فوریه، پالسی به طول ${\displaystyle T}$

فراپهن‌باند، ذاتاً در برابر پدیدۀ محوشدگی سیگنال در اثر چندمسیره‌بودن کانال (به انگلیسی: Multipath) مقاوم است. دلیل آن، این است که طول پالس سیگنال فراپهن‌باند، به مراتب از زمان همدوسی (به انگلیسی: Coherence time) کانال کمتر است. از سوی دیگر، فراپهن‌باند، در برابر تداخل عمدی و غیرعمدی، نیز مقاوم است، چراکه پهنای‌باند آن از پهنای‌باند سیگنال تداخل‌گر بسیار بیشتر است.

اولین سیستم بی‌سیم که توسط گولِلمو مارکونی در سال ۱۹۸۷ نمایش داده شد، خصوصیت فراپهن‌باند داشت. اساس سیستم‌های نوین فراپهن‌باند در دهه ۸۰ توسط راس و با کار در مرکز تحقیقاتی Sperry بنیان گذاشته‌شد.