حساب کاربری
​
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
لینک کوتاه

بابک شعاعی

بابک شعاعی (زاده ۱۳۴۸ - تهران) چهره‌پرداز سینما اهل ایران است.

بابک شعاعی
نام اصلی حسین شعاعی
زمینه فعالیتچهره‌پرداز
تولد ۱۳۴۸
تهران
ملیت  ایران
سال‌های فعالیت ۱۳۶۵-اکنون
صفحه در وبگاه IMDb
صفحه در وبگاه سوره

بابک کار چهره پردازی را از مجموعه تلویزیونی هزاردستان زیرنظر عبدالله اسکندری و با همکاری علی حاتمی آغاز کرد و در سال ۱۳۶۵ با فیلم سینمایی ناخدا خورشید، با همکاری ناصر تقوایی وارد عرصه چهره پردازی در سینما شد.

فهرست

  • ۱ بازیگر در سینما
    • ۱.۱ بازیگر در تلویزیون
  • ۲ طراح چهره‌پردازی
    • ۲.۱ تلویزیونی
    • ۲.۲ سینمایی
  • ۳ منابع

بازیگر در سینما

  • تماس (۱۳۶۸)
  • شرایط عینی (۱۳۶۶)
  • مأموریت (۱۳۶۵)
  • سرنوشت‌سازان (۱۳۵۷)

بازیگر در تلویزیون

  • ۱۳۷۸ - تلفن مشترک (نوروز ۱۳۷۹ خسرو ملکان) شبکه ۱

طراح چهره‌پردازی

تلویزیونی

  • دبیرستان خضراء (۱۳۷۵–۱۳۷۴)
  • قاب‌های خالی (۱۳۸۵–۱۳۸۶)
  • خانه‌ای در تاریکی (۱۳۸۲)
  • تله فیلم ماهرخ (۱۳۸۹)

سینمایی

  • خودزنی (۱۳۹۰)
  • مامان بهروز منو زد (۱۳۹۰)
  • دلقک‌ها (۱۳۸۸)
  • ورود زنده‌ها ممنوع (۱۳۸۸)
  • چار چنگولی (۱۳۸۷)
  • طاووس‌های بی پر (۱۳۸۷)
  • نفوذی (۱۳۸۷) نامزد بیست و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر
  • استشهادی برای خدا (۱۳۸۶)
  • حقیقت گمشده (۱۳۸۶)
  • سرگیجه (۱۳۸۵)
  • پروین (فیلم) (۱۳۸۴ در عنوان بندی نیامده)
  • باغ‌های کندلوس (۱۳۸۳) نامزد بیست و سومین دوره جشنواره فیلم فجر
  • پشت پرده مه (۱۳۸۳)
  • رازها (۱۳۸۳)
  • غوغا (۱۳۸۱)
  • قلب‌های ناآرام (۱۳۸۱)
  • مشت بر پوست (موشو) (۱۳۸۱)
  • سفر مردان خاکستری (۱۳۸۰)
  • مربای شیرین (۱۳۸۰)
  • همکلاس (۱۳۸۰)
  • از صمیم قلب (۱۳۷۹)
  • ازدواج غیابی (۱۳۷۹)
  • انتظار (۱۳۷۹)
  • آسمان پرستاره (۱۳۷۸)
  • آشوبگران (۱۳۷۷)
  • سیب سرخ حوا (۱۳۷۷)
  • شور زندگی (فیلم ۱۳۷۷) (۱۳۷۷)
  • پری (۱۳۷۳) - نامزد سیزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر

منابع

  1. ↑ «حسین شعاعی، نام اصلی: بابک شعاعی». سوره سینما. دریافت‌شده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۸.
  • بابک شعاعی در وبگاه سوره سینما
  • بابک شعاعی در وبگاه ایران‌آکت
آخرین نظرات
  • ایران
  • تهران
  • تهران
  • ایران
  • ایران
  • ایران
  • ایران
  • تماس
  • تهران
  • تهران
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.