اینترلوکین ۱۲
اینترلوکین ۱۲ (به انگلیسی: IL-12) (Interleukin 12) یک اینترلوکین است که به طور طبیعی توسط سلولهای دندریتیک، ماکروفاژها و سلولهای نرسیده لنفی-B انسانی (NC-37) در پاسخ به تحریک آنتی‌ژنیک تولید میشود و اثرات زیر را به دنبال دارد:
| اینترلوکین ۱۲ انسانی | |
|---|---|
ساختار کریستالی از IL-12 انسانی | |
| شناساگرها | |
| نماد | IL12, p70 |
| ساختار PDB | 1F45 |
| IL12A | |
|---|---|
| شناساگرها | |
| نماد | IL12A |
| نمادهای دیگر | CLMF1, NKSF1, p35 |
| آنتره | ۳۵۹۲ |
| HUGO | ۵۹۶۹ |
| میراث مندلی در انسان | ۱۶۱۵۶۰ |
| RefSeq | NM_000882 |
| یونی‌پورت | P29459 |
| اطلاعات دیگر | |
| جایگاه | Chr. 3 p۱۲-q13.2 |
| اینترلوکین ۱۲B | |
|---|---|
ساختار کریستالی از IL-12B | |
| شناساگرها | |
| نماد | IL12B |
| نمادهای دیگر | CLMF2, NKSF2, p40 |
| آنتره | ۳۵۹۳ |
| HUGO | ۵۹۷۰ |
| میراث مندلی در انسان | ۱۶۱۵۶۱ |
| ساختار PDB | 1F42 |
| RefSeq | NM_002187 |
| یونی‌پورت | P29460 |
| اطلاعات دیگر | |
| جایگاه | Chr. 5 q۳۱٫۱-۳۳٫۱ |
- القای تمایز سلولهای T نابالغ به Th1 (یک فاکتور محرک رشد و عملکرد برای سلولهای T است.)
- تحریک تولید INF گاما و TNF آلفا توسط سلولهای T و NK که این INF گاما موجب سرکوب IL4 میشود.
- واسطه ای در افزایش فعالیت سایتوتوکسیک سلولهای NK cells و T cytotoxic
- مهار غیرمستقیم شکلگیری عروق جدید (Anti-angiogenic) با افزایش INF گاما که خود موجب افزایش پروتئین القایی 10 (IP10) میشود که این پروتئین خود عامل Anti-angiogenic است.
- به دلیل خواص تحریک ایمنی و ممانعت از رگزایی، به عنوان دارویی برای مبارزه با سرطان در حال مطالعه است.
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ Kaliński P, Hilkens CM, Snijders A, Snijdewint FG, Kapsenberg ML (1997). "IL-12-deficient dendritic cells, generated in the presence of prostaglandin E2, promote type 2 cytokine production in maturing human naive T helper cells". J. Immunol. 159 (1): 28–35. PMID 9200435.
- ↑ "Interleukin 12". Wikipedia (به انگلیسی). 2020-04-01.
منابع
جستارهای وابسته
- Guenova E, Volz T, Sauer K, Kaesler S, Müller MR, Wölbing F, Chen K, Schwärzler C, Brossart P, Röcken M, Biedermann T (2008). "IL-4-mediated fine tuning of IL-12p70 production by human DC". Eur. J. Immunol. 38 (11): 3138–49. doi:10.1002/eji.200838463. PMID 18924208.