ایلیا پریگوژین
ایلیا ویسکونت پریگوژین (به روسی: Илья́ Рома́нович Приго́жин) (زاده ۲۵ ژانویه ۱۹۱۷ - درگذشته ۲۸ مه ۲۰۰۳) در روسیه متولد شد و شهروند بلژیک بود. او یک شیمی فیزیک دان بود که در سال ۱۹۷۷ «برای تحقیق درباره ترمودینامیک غیر متعادل به خصوص توسعه تئوری ساختارهای پراکنده» موفق به دریافت جایزه نوبل شیمی شد.
| ایلیا پریگوژین | |
|---|---|
Prigogine in 1977 | |
| نام در زمان تولد | Ilya Romanovich Prigogine |
| زادهٔ | ۲۵ ژانویهٔ ۱۹۱۷ مسکو، امپراتوری روسیه |
| درگذشت | ۲۸ مهٔ ۲۰۰۳ (۸۶ سال) بروکسل، بلژیک |
| ملیت | بلژیکیها |
| محل تحصیل | دانشگاه آزاد بروکسل |
| شناختهشده برای | Dissipative structures Brusselator |
| همسر(ها) | Hélène Jofé (m. 1945; son Yves Prigogine) Maria Prokopowicz (m. 1961; son Pascal Prigogine) |
| جایزه(ها) | جایزه فرانکی (1955) نشان رامفورد (1976) جایزه نوبل شیمی (1977) |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | شیمی فیزیک |
| محل کار | دانشگاه آزاد بروکسل International Solvay Institute دانشگاه تگزاس در آستین |
| استاد راهنما | تئوفیل د دوندر |
| دانشجویان دکتری | |
| تأثیر گرفته از | لودویگ بولتسمان آلن تورینگ آنری برگسون میشل سر |
| تأثیر گذار بر | Isabelle Stengers، امانوئل والرستین |
منابع
- ↑ "The Nobel Prize in Chemistry ۱۹۷۷" (به انگلیسی). Nobelprize.org. Retrieved 2008-10-06.