اکسید قلع ایندیم
اکسید قلع ایندیم (به انگلیسی: Indium tin oxide, (ITO)) یک ترکیب سه‌گانه از عناصر ایندیم، قلع و اکسیژن می‌باشد. بسته به درصد اکسیژن، می‌توان آن را یک سرامیک یا آلیاژ نامید. در لایه‌های نازک به صورت شفاف و بدون رنگ دیده می‌شود، در حالیکه در حالت توده ای به صورت زرد کم رنگ و خاکستری دیده می‌شود. در محدوده نور مادون قرمز مانند فلزها به صورت یک آینه عمل می‌کند.
| خواص فیزیکی | |
|---|---|
| دمای ذوب | 1800–2200 K (1526–1926 °C) (2800–3500 °F) |
| چگالی | 7120–7160 kg/m at 293 K |
| رنگ (در حالت پودری) | زرد کم رنگ تا زرد مایل به سبز {{بستگی به غلظت SnO2 دارد}} |
| Values vary with composition. SI units and STP are used except where noted. | |
اکسید قلع ایندیوم به چند دلیل یکی از پرکاربردترین اکسیدهای رسانای شفاف می‌باشد: یکی رسانایی الکتریکی و دیگری شفافیت نوری و همچنین قابلیت نشست دهی آسان آن به صورت یک لایه یا فیلم نازک بر روی سطوح. مانند تمام لایه‌های رسانای شفاف دیگر، باید مصالحه ای بین شفافیت و رسانایی در نظر گرفت، چرا که افزایش ضخامت و افزایش تراکم حاملان بار، رسانایی را افزایش داده ولی شفافیت را کاهش می‌دهد.
کاربرد
اکسید قلع ایندیوم یکی از مواد الکترونیک نوری (اپتوالکترونیک) است و هم در تحقیقات و هم در صنعت کاربرد فراوانی دارد. اکسید قلع ایندیوم یا ITO کاربردهای فراوانی دارد از جمله: نمایشگرهای صفحه مسطح، پنجره‌های هوشمند، الکترونیک پایه پلیمری، فتوولتائیک لایه نازک، درهای شفاف سردخانه‌ها و….
معمولاً از ITO برای ساخت لایه نازک شفاف رسانا در صفحه‌های ال‌سی‌دی، نمایشگرهای صفحه تخت، نمایشگرهای پلاسما، پنل لمسی و جوهر الکترونیکی استفاده می‌شود.
منابع
- ↑ "Indium tin oxide". Wikipedia (به انگلیسی). 2019-05-23.