اولان‌باتور
اولان‌باتور (به مغولی: Улаанбаатар) پایتخت و بزرگ‌ترین شهر مغولستان است.
اولان‌باتور
 (الفبای سیریلیک:Улаанбаатар) | |
|---|---|
| نویسه‌گردانی سیریلیک رسمی | |
| • سیریلیک مغولی | Улаанбаатар |
| • آوایش | Ulaanbaatar |
| آوانویسی مغولی کلاسیک | |
| • الفبای مغولی | ᠤᠯᠠᠭᠠᠨᠪᠠᠭᠠᠲᠤᠷ |
| • آوایش | Ulaγanbaγatur |
اولان‌باتور ۲۰۲۱ | |
| لقب(ها): УБ (UB), Нийслэл (پایتخت), Хот (شهر) | |
موقعیت اولان‌باتور در مغولستان | |
| مختصات: ۴۷°۵۵′ شمالی ۱۰۶°۵۵′ شرقی / ۴۷٫۹۱۷°شمالی ۱۰۶٫۹۱۷°شرقی | |
| کشور |  مغولستان |
| شهرداری | اولان باتور |
| تأسیس بانام Örgöö موقعیت کنونی اولان‌باتور | ۱۶۳۹ ۱۷۷۸ ۱۹۲۴ |
| مدیریت | |
| • شهردار | تودوین بیلگت (Түдэвийн Билэгт) |
| مساحت | |
| • کل | ۴۷۰۴٫۴ کیلومتر مربع (۱۸۱۶٫۴ مایل مربع) |
| بلندی | ۱۳۵۰ متر (۴۴۳۰ پا) |
| جمعیت (۲۰۱۱) | |
| • کل | ۱٬۱۷۲٬۴۰۰ |
| منطقه زمانی | یوتی‌سی ۸+ (H) |
| کدپستی | ۲۱۰ xxx |
| پیش‌شماره(های) تلفن | ۱۱(۰) ۹۷۶ |
| کد ایزو ۳۱۶۶ | MN-1 |
| کد پلاک | УБ_ (_ variable) |
| وبگاه | |
جمعیت
جمعیت این شهر در سال ۲۰۱۸ میلادی، بیش از ۹۸۳٬۷۸۸ نفر بوده‌است. که پرجمعیت‌ترین شهر و نیز بزرگ‌ترین و بهترین شهر مغولستان و کل مغولان است که ۹۸٪ درصد آن مردم مغول ۱٪ درصد چینی و ۱ درصد آن‌ها خارجی غیر چینی هستند
تاریخچه
اولان‌باتور در سال ۱۶۳۹ میلادی به عنوان صومعه‌ای برای چادرنشینان بودایی بنیاد شد و از سال ۱۷۷۸ در محل کنونی‌اش یعنی پیوندگاه دو رود تول و سلبه به صورت سکونتگاهی دائمی درآمد. پیش از این تاریخ، این سکونتگاه ۲۸ مرتبه تغییر مکان داد و هر بار نقطه‌ای جدید را طی مراسمی دینی برای آن برمی‌گزیدند.
اقتصاد
اولان‌باتور مرکز فرهنگی، صنعتی و اقتصادی مغولستان می‌باشد. این شهر همچنین مرکز شبکهٔ راه‌های مغولستان است و در مسیر راه‌آهن سراسری سیبری و شبکه راه‌آهن چین قرار گرفته‌است. امروزه آلودگی هوا در این شهر بالا است و علت آن سوزاندن هیزم و زغال‌سنگ در منازل طی زمستان‌های سرد اولان‌باتور است. این آلودگی در زمستان‌ها گاه چنان زیاد است که مانع دید کافی هواپیماها برای فرود در فرودگاه این شهر می‌شود.
معنی اسم این شهر در زبان مغولی «قهرمان سرخ» است. کلمه باتور مغولی به‌معنی قهرمان به‌صورت بهادر به فارسی راه یافته‌است.
جغرافیا
اولان‌باتور در شمال مغولستان و در درهٔ رودخانه تول (از شاخه‌های سلنگا) و در دره‌ای بر دامنهٔ کوه بوگدا اول قرار گرفته‌است و ارتفاع آن از سطح دریا ۱۳۱۰ متر می‌باشد.
شهر اولان‌باتور به ۹ منطقه شهری تقسیم شده‌است که عبارتند از: باگانور، باگاخانگای، بایان‌گول، بایان‌زورخ، چینگل‌تی، خان اول، نالایخ، سونگینو خیرخان، و سوخ‌باتار. هر منطقه شهری به چندین محله تقسیم شده که مجموع تعداد آن‌ها ۱۲۱ محله است.
تاریخچه
پس از سال ۱۷۷۸ میلادی، این شهر به‌سمت درهٔ رودخانهٔ تول گسترش پیدا کرده‌است. در سدهٔ بیستم، اولان‌باتور به‌بزرگ‌ترین مرکز ساخت‌وساز در سطح مغولستان تبدیل شد.
نمای شهر
منابع
- Wikipedia contributors, "Ulan Bator," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Ulan_Bator&oldid=489282007 (accessed May 6, 2012).
- ↑ Bator Official Web Portal
- ↑ The World Bank (December 2009). "Mongolia: Air Pollution in Ulaanbaatar – Initial Assessment of Current Situation and Effects of Abatement Measures" (PDF). Sustainable Development Series: Discussion Paper. Washington, D.C.: The World Bank. Retrieved 12 May 2011.
- ↑ «چشم‌انداز اولان باتور مغولستان». تابناک.
- ↑ Montsame News Agency. Mongolia. 2006, ISBN 99929-0-627-8, p. 35