اندرز خسرو قبادان
اندرز خسرو قبادان اندرزنامهٔ کوتاهی از خسرو انوشیروان پسر قباد است که در متون پهلوی به چاپ رسیده و دربردارندهٔ سخنانی است که انوشیروان به گفته ی این نویسه هنگام مرگ برای مردم جهان بازگو داشتهاست. آغاز نوشتار دربارهٔ بیارزشی جهان مادی (استومند) است (بند ۱). سپس اندرزهایی برای همگان در همین زمینه میآید. از بند ۸ تا ۱۰ اندرزهایی برای هرکسی (به صیغهٔ دومشخص مفرد فعل امر) است. در پایان اندرز دیگری برای مردمان است (هر کس باید بداند...) و در آن پرسشهایی پیش نهاده شده و بی درنگ خود به آنها به صیغهٔ اولشخص مفرد فعل مضارع (من میدانم که...) پاسخ دادهاست. این اندرزنامه نیز اساساً از گونه اندرزنامههای دینی است. این متن به فارسی ترجمه شدهاست.
پانویس
- ↑ تفضلی، احمد، ص ۱۸۷
منابع
تفضلی، احمد، و به کوشش آموزگار، ژاله. تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام. تهران: انتشارات سخن، ۱۳۷۶ شابک ۹۶۴−۵۹۸۳−۱۴−۲