امگه ۱۷
امگه ۱۷ (به آلمانی: MG 17) (Maschinengewehr 17) یک مسلسل هواگرد ساخت شرکت آلمانی راینمتال بود که در سال ۱۹۳۴ میلادی طراحی و در جریان جنگ جهانی دوم به شکل گسترده در هواگردهای رزمی نیروی هوایی آلمان به کار برده شد.
امگه ۱۷ | |
---|---|
نوع | مسلسل هواگرد |
خاستگاه | آلمان |
تاریخچه خدمت | |
استفاده شده توسط | آلمان |
جنگها | جنگ جهانی دوم |
تاریخچه تولید | |
تاریخ طراحی | ۱۹۳۴ |
سازنده | راینمتال |
تاریخ تولید | ۱۹۳۴–۱۹۴۴ |
تعداد ساخته شده | دست کم ۲۴ هزار قبضه (شامل مدلهای پیادهنظام) |
ویژگیها | |
وزن | ۱۰٫۲ کگ |
طول | ۱٬۱۷۵ مم |
طول لوله | ۶۰۰ مم |
فشنگ | ۵۷×۷٫۹۲ مم |
عملکرد | مسلح شونده با لگد |
نواخت تیر | ۱٬۲۰۰ تیر بر دقیقه |
سرعت سیر دهانه | ۸۵۵ متر بر ثانیه تا ۹۰۵ متر بر ثانیه |
سامانه تغذیه | کمربند تغذیه ۵۰۰ فشنگ |
نشانه روی | انواع مختلف |
این مسلسل عموماً به شکل شلیک کننده رو به جلو و ثابت استفاده میگردید. امگه ۱۷ با سیستم تغذیه کمربندی، با فشار هوا مسلح و ماشه آن با ابزار الکتریکی عمل میکرد.
در هواگرد جنگنده نامدار مسرشمیت باف ۱۰۹ تا چهار قبضه امگه ۱۷ نصب میشد که اغلب دو قبضه از آن هماهنگشده و دو قبضه دیگر بر روی بالها بود.
از سال ۱۹۴۰ با شدت گرفتن جنگ و عدم کفایت توان کالیبر پایین امگه ۱۷، مسلسلها و توپهای خودکار دیگری جایگزین این مسلسل شدند.
از دیگر هواگردهای متعددی که از این مسلسل استفاده نمودند میتوان به فوکه-وولف افو ۱۹۰، یونکرس یو ۸۷، هاینکل اچایی ۱۱۱، دورنیه دو ۱۷ و آرادو آر ۶۸ اشاره کرد.