امیرمحسن ضیایی استرآبادی

سید امیر محسن ضیایی، خرداد ماه سال ۱۳۴۲ در شاهرود در خانواده فرهنگی متولد شد. پدر وی معلم پایه‌هایی مختلف تحصیلی در شاهرود بود و همچنین پدر بزرگ او رئیس شیر و خورشید شهرستان شاهرود بود که در دوران فعالیتش توانست خدمات ارزندهٔ انجام دهد. ضیایی پس از انقلاب فرهنگی توانست برای تحصیل در رشته پزشکی، وارد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی شود و با نمرات عالیه فارغ‌التحصیل گردد. ضیایی در رشته کلیه و مجاری ادرای (ارولوژیست) موفق به اخذ تخصص و فوق تخصص از دانشگاه شهید بهشتی شد و همچنین به عضویت هیئت علمی تمام وقت این دانشگاه درآمد.

ضیایی در ادوار مختلف وزارت بهداشت پست‌های مختلف مدیریتی را تجربه نمود. وی در سال 1392 پس از روی کار آمدن دولت حسن روحانی به عنوان معاون آموزشی وزیر بهداشت درآمد و به مدت ۱ سال و چند ماه در این پست فعالیت نمود. ضیایی در زمان معاونت خود علی‌رغم مخالفت بسیاری از نمایندگان مجلس شواری اسلامی، از همان ابتدا سیاست کاهش ظرفیت دانشگاه‌ها را دنبال می‌کرد و توانست در دوره خود کاهش چشم گیری در میزان پذیرش دانشگاه‌ها بدهد. همچنین برای پذیرش دانشجویان خارج از کشور که از کشور فیلیپین قصد ادامه تحصیل در ایران در رشته پزشکی را داشتند، مقاومت بسیاری کرد. تا آنجایی که جمعی از دانشجویان دانشگاه فیلیپین مقابل وزارت بهداشت تجمع کرده و علیه ضیایی شعار دادند. اما درنهایت نتوانستند برای ادامه تحصیل به ایران بیایند.

پس از انتخاب شدن محمد فرهادی به عنوان وزیر علوم و خالی ماندن صندلی ریاست هلال احمر، ضیایی و موسوی (دبیر کل سابق هلال احمر) به رئیس جمهور به عنوان بالاترین آرا معرفی شدن و پس از یک روز با حکم حسن روحانی ضیایی به عنوان رئیس هلال احمر ایران منصوب شد. ضیایی در هلال احمر طرح هر استان یک بالگرد را مطرح و دنبال نمود، همچنین در این سازمان معاونت جدیدی به عنوان معاونت آموزشی ایجاد کرد. وی در تشکیل تیم های واکنش سریع بسیار مؤثر بود و توانست تحول عظیمی را ایجاد کند.