تداخل امواج
در فیزیک تداخل پدیدهٔ ایجاد موجی با شکل دامنه جدی
د هنگام گذر همزمان دو موج یا بیشتر از یک نقطه است. تداخل دو موج با بسامد و دامنه یکسان به تشکیل موج ایستا میانجامد.
تداخل (interference) و برهمنهش (superposition) موجها خیلی وقتها به یک معنی بکار میروند که برآمده از نزدیکی این دو مفهوم به یکدیگر است.
بنابر اصل برهمنهی میزان جابجایی در نقطهٔ برهمنهی ، برابر با جمع جبری میزان جابجایی هر موج است. در صورتی که جابجایی موجها در آن نقطه از لحاظ جبری هم علامت باشد نتیجه موجی با دامنه بزرگتر خواهد بود که به آن برهمنهیسازنده میگویند. اگر مختلف علامت باشد نتیجه موجی با دامنه کوچکتر (یا حتی با دامنه صفر) خواهد بود که برهمنهی ویرانگر میگویند.زنش از برهم نهی دو موج ایجاد می شود.
زنش،از برهم نهی دو حرکت هماهنگ ساده که بسامد نزدیک به هم دارند.
تداخل در مخابرات معنی متفاوتی دارد.
منابع
- ↑ «تداخل» [فیزیک- اپتیک] همارزِ «interference»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سوم. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۵۰-۸.