الینور، دوشس آکیتن
الینور آکیتن از ثروتمندترین و قدرتمندترین و بانفوذترین زنان اروپای غربی در دوران قرون وسطای پسین بود.
الینور، دوشس آکیتن | |
---|---|
دوشس آکیتن کنتس پواتیه | |
سلطنت | ۹ آوریل ۱۱۳۷ – ۱ آوریل ۱۲۰۴ |
پیشین | ویلیام دهم |
جانشین | جان |
نایب السلطنه انگلستان | |
سلطنت | ۶ ژوئیه ۱۱۸۹ - ۱ آوریل ۱۲۰۴ |
پیشین | امپراتریس ماتیلدا |
جانشین | ملکه النور پروانس |
ملکه فرانسه | |
تصدی | ۱ اوت ۱۱۳۷ – ۲۱ مارس ۱۱۵۲ |
تاجگذاری | ۲۵ دسامبر ۱۱۳۷ |
شهبانوی همسر انگلستان | |
تصدی | ۱۹ دسامبر ۱۱۵۴ – ۶ ژوئیه ۱۱۸۹ |
تاجگذاری | ۱۹ دسامبر ۱۱۵۴ |
زاده | حدود ۱۱۲۲ پواتیه |
درگذشته | ۱ آوریل ۱۲۰۴ (حدود ۸۰–۸۲ سال) پواتیه، امپراتوری آنژوین |
آرامگاه | صومعهٔ فنتوراود، فنتوراود لبیی |
همسر(ان) |
|
فرزند(ان) جزئیات |
|
خاندان | رامنولفیدها |
پدر | ویلیام دهم، دوک آکیتن |
مادر | انور د شته لورو |
دین و مذهب | کاتولیسم رومی |
الینور در ۱۵ سالگی پدرش را از دست داد و تمامی عناوین بزرگ، اموال و زمینهای او را به ارث برد. ۳ ماه بعد، وی با لوئی هفتم، فرزند لوئی ششم، شاه فرانسه ازدواج کرد. به عنوان ملکه فرانکها، او در دومین جنگ صلیبی - که ناموفق بود - مشارکت ورزید. مدتی پس از جنگ، او و لوئی تصمیم به طلاق گرفتند که از علل آن میتوان به اصرار الینور و به دنیا نیاوردن پسر اشاره کرد. وی پس از مدتی با هنری، دوک نورمانها، که ۱۱ سال از او جوانتر بود نامزد شد. الینور چندین فرزند از جمله ریچارد اول و جان برای هنری دوم، شاه انگلستان، به دنیا آورد اما روابط آنها به خاطر معشوقههای هنری، از جمله رزاموند، تیره و تار گشت. الینور در تحریک پسرانش برای شورش علیه پدرشان نقش مهمی داشت و به همین سبب به دستور هنری در سال ۱۱۷۳، الینور به جرم دخالت در امور مملکتی در برجی زندانی شد اما بعد از چند ماه دوباره به مقام هایش باز گذشت و این بار حتی به عنوان مادر پادشاه نیز معرفی شد و همزمان مقام ملکه مادر و همسر را برعهده داشت الینور بعد از مرگ همسرش به عنوان نایب السلطنه سراسر انگلستان تاثیر فوقالعاده ای بر پادشاهی داشت و برای ۱۵ سال اروپای غربی را تحت تاثیر خود قرار داده بود وی همچنین در به پا شدن جنگ صلیبی سوم نیز نقش بسزایی داشت.
منابع
- ↑ Marion Meade, Eleanor of Aquitaine: a biography, Hawthorn Books, 1977