اعداد ترامتناهی
اعداد ترامتناهی اعدادی نامتناهی اند، بدین معنا که آن‌ها بزرگتر از تمام اعداد متناهی اند و لزوماً نامتناهی مطلق نیستند. عبارت ترامتناهی (transfinite) توسط جورج کانتور ابداع شد. او می‌خواست که با این کلمه اشاره ای ضمنی به کلمهٔ بی‌نهایت کرده باشد، تا بدین شکل بر متناهی نبودنشان اشاره کرده باشد. با این حال برخی از نویسندگان معاصر نسبت به این کلمه مردد هستند؛ اکنون به کار بردن کلمهٔ «بی‌نهایت» برای کاردینال‌ها و اوردینال‌های بی‌نهایت پذیرفته شده‌است. با این حال کلمهٔ ترامتناهی نیز هنوز به کار برده می‌شود.
منابع
- Levy, Azriel, 2002 (1978) Basic Set Theory. Dover Publications. شابک ۰−۴۸۶−۴۲۰۷۹−۵
- O'Connor, J. J. and E. F. Robertson (1998) "Georg Ferdinand Ludwig Philipp Cantor," MacTutor History of Mathematics archive.
- Rubin, Jean E., 1967. "Set Theory for the Mathematician". San Francisco: Holden-Day. Grounded in Morse–Kelley set theory.
- Rudy Rucker, 2005 (1982) Infinity and the Mind. Princeton Univ. Press. Primarily an exploration of the philosophical implications of Cantor's paradise. شابک ۹۷۸−۰−۶۹۱−۰۰۱۷۲−۲.
- Patrick Suppes, 1972 (1960) "Axiomatic Set Theory". Dover. شابک ۰−۴۸۶−۶۱۶۳۰−۴. Grounded in ZFC.