اضطراب آزمون
احساس اضطراب و دستپاچگی قبل یا حین انجام دادن کاری مهم و دشوار به نام اضطراب آزمون شناخته میشود.این اضطراب در خیلی از برهه های زندگی وجود دارد ولی چون رایج ترین حالت به وجود امدن آن قبل از انجام آزمون ها است به نام اضطراب آزمون شناخته می شود و این اضطراب یک مشکل واقعی برای بسیاری از مردم است.
اضطراب آزمون اثراتی چون افزایش ضربان قلب،سریع تر زدن نبض ، عرق سرد در دست و پاها ، سردرد ، کاهش یا عدم تمرکز ، باریک شدن میدان دید و ترشح هورمون آدرنالین می باشد. بزرگترین علت وجود اضطراب آزمون،نگرانی در مورد کارایی در انجام آزمون یا کار دشوار و حساس پیش رو است ولی باید دانست که این اضطراب نتیجه عکس دارد و بجای افزایش کارایی و توانایی ، فرد را کاملا ضعیف و دستپاچه می کند.بنابراین نباید به این احساس مضر اجازه رشد داد.
برای چندین سال دکتر تریمبل به دانش آموزان کمک کرد تا یاد بگیرند چگونه در طول امتحانات بهتر عمل کنند و سطح کارایی خود و تسلط بر این اضطراب را ارتقا دهند. برخی از این دانش آموزان علاقهمند شدند در به اشتراک گذاشتن آنچه یادگرفته اند و با کمکهای دکتر تریمبل شروع به غلبه بر اضطراب آزمون کردند. برای خیلی از دانشآموزان در یک کارگاه و با کسانی که از این مسئله رنج میبردند بودن احساس آرامش را ایجاد میکرد زیرا فهمیدند که آنها افرادی غیر معمول نبودند یا اینکه تنها کسانی باشند که سر امتحان بخاطر تحت فشار بودن دست خالی هستند.
این کارگاهها چنان موفق بودند که هنوز هم برگزار میشوند. در این کارگاهها دانش آموزان می فهمند که اضطراب امری طبیعی است و شما فقط باید از اینکه استرس مانع انجام حداکثر تواناییهایتان شود جلوگیری کنید. اولین گام ،یادگیری روش آرام بودن است. اگر قبل یا هنگام آزمونی شما شروع کنید به ترسیدن خودتان را تا آنجا که میتوانید بکشید عضلات بازوان و پاهای تان را بکشید سپس همه آنها را بهطور ناگهانی آرام میشوند. این میتواند شما را تا حدودی از فشار خلاص کند.
ولی این نکته را در ذهن داشته باشید که شما نباید خیلی آرام باشید. کاملاً آرام بودن بهتر از خیلی مضطرب بودن نیست. اگر شما خیلی آرام باشید توجه نمیکنید که چگونه سر امتحان رفتار می کنید و عملکرد مطلوبی نخواهید داشت. بنابراین اینجا یک سطح بهینه اهمیت وجود دارد؛ آرامش بیش از حد ، سرعت عملکرد مغز را تحلیل برده و باعث می شود کارایی بهینه را نتوان از مغز گرفت؛ اضطراب بیش از حد (که همان اضطراب آزمون است) نیز باعث دستپاچگی و از دست رفتن قدرت و تمرکز مغز در تجزیه و تحلیل اطلاعات خواهد شد. لذا باید دانست که در موقعیت های حساس و رقابتی، وجود کمی استرس و هیجان، نه تنها مضر نیست بلکه کمک کننده است و اگر در حد نصاب نگه داشته شود، مغز بهترین کارایی را از خود نشان خواهد داد.
راهکارهای رفع اضطراب آزمون
- ابتدا به سوالات آسانتر پاسخ دهید سپس به سراغ سوالات دشوارتر بروید. اگر روی سوالات چند گزینه ای مشکل دارید ابتدا جوابهای غیرممکن را حذف کنید سپس یک حس شهودی خوب بزنید و بعد به سراغ سؤال بعدی بروید.
- در سوالات تشریحی به جای شروع چند دقیقه وقت بگذارید و افکارتان را سازماندهی کنید و یک خروجی مختصر بگیرید سپس با جملات خلاصه شروع کنید. یکنواخت کار کنید و حتی وقتی زمان رو به پایان بود عجله نکنید.
- بعد از اتمام امتحان با فکر کردن به اشتباهات که سر امتحان انجام داده بودید خودتان را شکنجه نکنید. در عوض به خودتان یکی دو ساعت وقت آزاد بدهید.
نتایج تحقیق
از میان دانشآموزانی که داوطلبانه در کارگاهها مشغولند کسانی هستند که دستپاچه شروع کردند و قادر به امتحان دادن نبودند. آنها یادگرفتند که چگونه با اضطراب آزمون کنار بیایند و حالا به دیگران یاد میدهند که این امر تقریباً مثل آب خوردن آسان است.
شما به عنوان یک دانش آموز باید بدانید که اگر مطالعه زیاد را ترک کنید تا یکی دو روز قبل از امتحان شما نمیتوانید کار غیرممکن را انجام دهید. در عوض تمرکز روی آنچه میتوانید انجام دهید و فکر کردن روی آن سوالاتی که میتواند انجام دهید در زمان باقی مانده برای مطالعه.
وقتی مینشینید تا درس بخوانید روش متعادلی را پیش بگیرید و آن را پراکنده کردن خواندن متنوع کنید. یادداشت برداری و رد شدن از هر برگی شما هماکنون نوشتهاید برای هر موضوع به خوبی کتابهای درسی و یادداشتهایی که سر کلاس برمیدارید. مرور کردن آنچه بلدید. استراحت کنید و در زمان طولانی بخوابید برای داشتن یک استراحت خوب شبانه قبل از امتحان. همچنین باید یک صبحانه ناهار متعادل بخورید و از نوشیدن نوشیدنیهای کافئین دار بپرهیزید. استرس مسری است باید از افراد مضطرب بپرهیزید. چند دقیقه زودتر وارد سالن امتحان شوید تا بتوانید خودتان را با محیط به دهید و هم وسایل تان را آماده کنید. وقتی برگه پخش شد دوبار دستورالعمل را بخوانید و زیر دستورهای مهم خط بکشید و مطمئن شوید که آنها را فهمیدهاید. اگر متوجه نشدید از معلم یا ممتحن بپرسید تا برایتان توضیح دهد.