پلی‌لاکتیک اسید
پلی‌لاکتیک اسید یا اسید پلی‌لاکتیکیا پلی لاکتاید (پی ال ایPLA) نوعی پلی‌استر آلفاتیک ترموپلاستیک قابل تجزیه زیستی و فعال زیستی می‌باشد که از منابع تجدید پذیر مانند نشاسته ذرت (در ایالات متحده و کانادا) کاساوا ریشه‌های چیپس یا نشاسته (عمدتاً در آسیا) یا نیشکر (در بقیه جهان) به دست می‌آید. در سال ۲۰۱۰ پی ال ای بیشترین حجم مصرف نسبت به گونه‌های دیگر بیوپلاستیک را در جهان به خود اختصاص داده بود.
| پلی‌لاکتیک اسید | |
|---|---|
| شناساگرها | |
| شماره ثبت سی‌ای‌اس | ۲۶۱۰۰-۵۱-۶ |
| کم‌اسپایدر | none |
| خصوصیات | |
| چگالی | 1.210–1.430 g·cm |
| دمای ذوب | ۱۵۰ تا ۱۶۰ درجه سلسیوس (۳۰۲ تا ۳۲۰ درجه فارنهایت؛ ۴۲۳ تا ۴۳۳ کلوین) |
| خطرات | |
| لوزی آتش | |
| به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
| Infobox references | |
|
| |
نام «پلی‌لاکتیک اسید» با استاندارد نامگذاری آیوپاک سازگار نیست و بالقوه مبهم و سردرگم کننده است چرا که پی ال ای پلی اسید نیست بلکه نوعی پلی استر است.
منابع
- ↑ "Matbase". Archived from the original on 10 February 2012. Retrieved 6 February 2012.
- ↑ «Market Study Bioplastics, Ceresana, Dec 2011». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ نوامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۸ اوت ۲۰۱۷.
- ↑ Martin, O; Avérous, L (2001). "Poly(lactic acid): plasticization and properties of biodegradable multiphase systems". Polymer. 42 (14): 6209–6219. doi:10.1016/S0032-3861(01)00086-6.